مائوئیسم و رسالت تاریخی طبقه کارگر (۹)

 

مائوئیسم

و

رسالت تاریخی طبقه کارگر

(نقد ایده ئولوژی بورژوایی)  

پروفسور دکتر  رولف ماکس

برگردان

شین میم شین

 

بخش اول

ماهیت ضد سوسیالیستی طرح مائوئیستی جامعه

ادامه

   

۷۷

·      سیاست «جهش بزرگ به پیش» و «کمون های خلق» (۱۹۵۸) اولین تلاش بزرگ  مائوئیست ها پس از تأسیس جمهوری خلق چین در جهت جامه عمل پوشاندن به تصورات اجتماعی ـ سیاسی خود بوده اند. 

۷۸

·      مائوتسه تونگ و پیروانش در رهبری چین، برای جا دادن خود در رأس جنبش انقلابی جهانی،  و به نیت تبدیل چین تحت سلطه خود  به مدل  و سرمشقی برای کلیه نیروهای انقلابی در جهان، می کوشند با استفاده از بنیان های سوسیالیستی تشکیل یافته تا آن زمان، توسعه اقتصادی ـ اجتماعی را کوتاه تر سازند و از مراحل عینی ضرور بپرند. 

۷۹

·      قرار بود که چین با چنین سمتگیری اوتوپیکی ـ ایدئالیستی،  با جمع زدن وسایل فنی مبتدی ـ سنتی اش با نیرو های کار، در مدت زمان کوتاهی در «جهش بزرگ»، مقدم ترین مقام را در جهان به لحاظ تولید زغال سنگ و سنگ فلزات و آهن خام و پولاد کسب کند.     

۸۰

·      برای امکان پذیر ساختن این جمع زدن فن  مبتدی (عقب مانده) با نیروهای کار، نیروهای مائوئیستی می کوشند تا به طرز مصنوعی و دستوری، مناسبات اجتماعی و اقتصادی مطلوب را در ورای وابستگی اصولی  نیروهای مولده به آنها و در بی اعتنایی به سطح توسعه نیروهای مولده، پدید آورند.   

۸۱

·      برای رسیدن به این هدف، به تشکیل «کمون های خلق» آغاز می کنند. 

۸۲

·      در رابطه با آن، اعلام می دارند که باید از بعد جمعیتی «۶۰۰ میلیونی» شروع به کار کنند.

۸۳

·      در مصوبه پلنوم ششم کمیته مرکزی هشتم حزب کمونیست چین در دسامبر ۱۹۵۸، «کمون های خلق» به مثابه «واحد بنیادی ساختار اجتماعی سوسیالیستی کشور ما»، تلقی می شوند که در آن، «صنعت، کشاورزی، تجارت، تربیت و ارتش به وحدت رسیده اند.

·      می توان پیشاپیش گفت  که در جامعه کمونیستی آتی، کمون های خلق به مثابه واحد بنیادی  در ساختار جامعه باقی خواهند ماند.»

۸۴

·      قرار بر این بود که با «کمون های خلق»، گذار از مالکیت کلکتیو به مالکیت خلقی در دهات و گذار از جامعه سوسیالیستی  به جامعه کمونیستی صورت گیرد. 

۸۵

·      با «کمون های خلق»، قرار بود که «ارتش بزرگ تولید» تشکیل شود و منضبط سازی نظامی کار جامه عمل بپوشد.  

۹۶

·      بدین طریق، سازمان تولید علنا و آشکارا با سازمان نظامی یکسان قلمداد شد:

الف

·      «هر کارخانه ای، مساوی با پادگانی است.

ب

·       انظباط هر کارگر که جلوی دستگاهی ایستاده، به همان سان سختگیرانه است که در ارتش.»

پ

·       «سازمان کار در کمون های خلق باید چنان باشد و چندان منضبط باشد که در کارخانه ای و یا در ارتش است.»

·      (اسناد پلنوم ششم کمیته مرکزی هشتم حزب کمونیست چین، پکن، ۱۹۵۹، ص ۴۶)

ادامه دارد.