شعری از نصرت رحمانی (10)

نصرت رحمانی

(۱۳۰۸ -  ۱۳۷۹)

·        پیراهن من را به در خانه بیاویز

·        تا مردم این شهر بدانند که (چه کسی) بودم

·         جز راه شهیدان وطن، ره نسپردم

·        جز نغمه آزادی، شعری نسرودم

·        اشعار مرا ـ جمله ـ به آن شاعره بسپار

·        هر چند که کولی صفت از من برمیده است  

·        او پاک چو دریا ست، تو ناپاک، ندانش

·        گرگ دهن آلوده و یوسف ندریده است

·         

·        بر گونه او بوسه بزن، عشق من او بود

·        یک لاله وحشی بنشان بر سر مویش

·         

·        باری، گله ای گر به دلت مانده ز دستش

·        او عشق من است، آه

·        میاور، تو به رویش

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری