شعری از ستاره جواد زاده (3)

من موافقم

ستاره جوادزاده

·        من موافقم، ولی باد ها، نه!

·        (بادها چه می ‌فهمند «کوه شدن»، یعنی چه؟

·        بادها از «ایستادن»، چه می ‌دانند؟)

·        من همیشه موهایم را در باد می ‌بندم

·        چشم ‌هایم را در باد می ‌بندم

·        و به این فكر می ‌كنم

·        كه چرا پنجره‌ ها را نبسته بودم،

·        كه درخت‌ها چقدر باید خسته باشند

·        و كوه‌ ها چه تحملی دارند،

·        كه حتی وقتی طوفان می‌ شود،

·        باران می ‌بارد،

·        برف می ‌نشیند،

·        می ‌ایستند و نگاه می‌ كنند

·        به دورها

·        كه شانه‌ هایی پر از سنگ‌ های خسته دارد.

·        دورها

·        كه فریاد «دوستت دارم» اش در گوش كوه‌ ها مانده است،

·        ولی «دوستت دارم»

·        همیشه در باد گم می ‌شود.

·        باد از «دوستت دارم» چه می‌ فهمد؟

·        باد می ‌آید، سر و صدا راه می ‌اندازد

·        همه‌ چیز را می ‌ریزد، می ‌شکند

·        پنجره‌ها را به هم می ‌کوبد

·        در را به هم می ‌کوبد و می ‌رود،

·        می‌رود

·        امّا همیشه برمی‌ گردد و دوباره...

·        من موافقم

·        دنیا به درد زندگی کردن نمی ‌خورد

·        و ما باید دنبال دنیای تازه‌ ای

·        همین اطراف بگردیم.

پایان

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری