۱۳۹۴ آبان ۲۰, چهارشنبه

دایرة المعارف فلسفه بورژوائی واپسین (بخش سی و هفتم)



هورست هولتسر (1935 ـ 2000) 
استاد دانشگاه مونیخ
جامعه شناس
از مبارزان کمونیست
محرومیت از تدریس به جرم دگر اندیشی
مؤلف آثار متعدد

پروفسور دکتر هورست هولتسر
برگردان شین میم شین  

فصل هشتم
علوم اجتماعی / جامعه شناسی
برگردان شین میم شین

فصل هشتم
بخش پنجم
ایده ئولوژیزه کردن کاپیتالیسم
ماکس وبر

 ویلیام کارل امیل وبر 
(ماکس وبر) 
(1864 ـ 1920)
جامعه شناس، حقوقدان، ناسیونال ـ اکونوم آلمانی
از کلاسیک های جامعه شناسی، علوم فرهنگی ـ اجتماعی
بلحاظ تئوری و مفهوم سازی مؤثر در زمینه های زیر:
جامعه شناسی اقتصادی
جامعه شناسی حاکمیت
جامعه شناسی مذهب
مؤسس اصل خنثائیت ارزش
آرامگاه او در هایدلبرگ است.
فرانک دپه او را «سوسیال ـ امپریالیست» می نامد.

پیشکش
 به
عبدالحسین نوشین 
(1285 ـ 1350)



عبدالحسین نوشین (1285 ـ 1350)
نمایش‌نامه‌نویس، کارگردان تاتر و شاهنامه‌پژوه ایرانی
فعالیت‌های سیاسی (عضویت در حزب توده ایران) برای او، زندان و تبعید و فرار را در سال‌های بعد در پی داشت
با باز شدن فضای فرهنگی، نوشین نیز زمینه‌های هموارتری برای عرضه نمایش‌های خود پیدا کرد و گام‌های بلندی در آشنایی جامعه ایران با تئاتر جهانی برداشت
هجری شمسی، کار یک‌سره شده و نوشین یک‌بار دیگر همراه با گروهی از هم‌اندیشان خود به زندان افتاد
اما با تیراندازی به محمدرضا پهلوی، پادشاه آن دوران، در سال ۱۳۲۷
از همان زندان، از طریق همسرش که ملاقات هفتگی با او داشت، گروه تئاتری خود را در اجرای نمایشنامه‌ها هدایت کرد. او از جمله رهبران و کادرهای حزب توده ایران بود که از زندان قصر گریختند
نوشین پس از فرار از زندان راهی اتحاد جماهیر شوروی وقت شد
نام نوشین به عنوان بزرگ‌ترین کارگردان و هنرپیشه بی رقیب کشور ما طنینی عظیم یافت. در این تئاترها، نوشین مستنطق، پرنده آبی (از موریس مترلینک)، مونسراً، توپاز، بادبزن خانم وینده میر، نوکرخان لنکران و غیره را به صحنه آورد
ولی نمایش‌نامه انقلابی خروس سحر را که خود او نوشته و در مجله مردم به ثبت رسانده بود، هرگز به صحنه نیآورد. این نمایش‌نامه، ملهم از نمایش‌نامه‌های اجتماعی ماکسیم گورکی است
تئاتر فرهنگ را نوشین در دوران آزادی خود، شخصاً اداره می‌کرد، ولی تئاتر سعدی به هنگامی دایر شد که نوشین در زندان بود و به هدایت این تئاتر از دور اکتفا می‌ورزید
گروه تئاتری او سرشار از احترام و اطاعت نسبت به او بود.
در مسکو به تصحیح شاهنامه در هشت جلد و فراهم آوردن واژه‌نامه دقیقی برای آن و ترجمه بسیاری از قصه‌ها و نمایش‌نامه‌های برجسته جهانی مشغول شد و از دانشکده ادبیات دانشگاه مسکو درجه دکتری دریافت کرد. نوشین در ابتدای سال ۱۳۵۰ هجری شمسی درگذشت.
ویکی پیدیا





















پایان
ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر