پروفسور دکتر ولفگانگ پطر ایش هورن
برگردان شین میم شین
·
پیشرفت علمی و فنی نتایج خود را در زمینه روندهای
اجتماعی به خارج از تولید مادی بلا واسطه ـ مثلا به امور نظامی و بهداشتی ـ انتقال
می دهد.
·
این روند پیشرفت را ـ مثلا رشد معارف، افزایش راندمان
کار و غیره را ـ می توان نسبتا بآسانی تعیین کرد و اندازه گرفت.
·
اما ارزیابی مسئله پیشرفت در زمینه حیات اجتماعی بمثابه کل دشوار است.
·
درک مارکسیستی ـ لنینیستی از پیشرفت
را می توان در اندیشه های اصلی زیر خلاصه کرد:
اندیشه اول
·
طرح انتزاعی مسئله پیشرفت
تاریخی بلحاظ نظری (تئوریک) بی معنا ست.
الف
·
بنظر مارکس «مفهوم
پیشرفت را نمی توان در تجرید عادی درک کرد.»
·
(کلیات مارکس و انگلس، جلد 13، ص 640)
ب
·
در وهله اول باید توجه داشت که توسعه اجتماعی، در روند
زندگی عملی واقعی انسانها، در کردوکار عملی افراد تحقق می یابد، که همواره بر بنیان
نیروهای مولده معینی و در قالب مناسبات تولیدی معینی صورت می گیرد، مناسبات تولیدی معینی
که با سطح توسعه نیروهای مولده کم و بیش مطابقت
دارد.
ت
·
معیارهای تعیین کننده پیشرفت باید در روند زندگی اجتماعی تاریخی ـ مشخص
واقعی و مستقل از شعور اجتماعی جسته شود.
اندیشه دوم
·
معیار پیشرفت اجتماعی، عبارت است از
سطح توسعه نیروهای
مولده مادی.
الف
·
لنین سطح توسعه نیروهای مولده را «عالی ترین
معیار» می داند.
·
(کلیات لنین، جلد 13، ص 240)
ب
·
لنین سطح توسعه نیروهای مولده را «معیار اصلی
کل توسعه اجتماعی» می نامد.
·
(کلیات لنین، جلد 323، ص 239)
ت
·
سطح توسعه نیروهای مولده
ـ بمثابه معیار پیشرفت ـ ضمنا عوامل زیرین را در بر می گیرد:
1
·
افزایش راندمان کار را
2
·
افزایش اوقات فراغت و آزاد را
3
·
افزایش دانش انسانی را
4
·
افزایش نیازمندی ها را
5
·
افزایش درجه تسلط انسان بر طبیعت را
پ
·
عمده کردن این معیار، نه فقط برای تأملات
مربوط به پیشرفت
اجتماعی، زمینه نظری
مستحکمی اعطا می کند، بلکه علاوه بر آن، دارای اهمیت عملی بزرگی، بویژه در تسریع پیشرفت
اجتماعی برای ساختمان
سوسیالیسم است.
ث
·
این امر حاکی از آن است که کلیه اقدامات مربوط
به ساختمان سوسیالیسم ـ بویژه در عرصه روابط اقتصادی، درسیستم برنامه ریزی و
اداره، در کار سیاسی و ایدئولوژیکی ـ باید در خدمت توسعه نیروهای مولده باشد.
ادامه
دارد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر