خود آموز خود اندیشی (۹۹۷)

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شور

حکایت اول

بخش اول

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۸۰ ـ ۸۳)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!

 

۱

بنده خویشتنم خوان، که به شاهی برسم

مگسی را که تو پرواز دهی، شاهین است.

معنی تحت اللفظی:

تعیین کند کننده کیستایی و چیستایی افراد و حشرات تو هستی.

اگر کسی را تو بنده کنی، به مقام شاه می رسد

و

اگر تو مگسی را پرواز دهد، به مقام شاهین.

 

اگر کسی مثال رسایی برای سوبژکتیویسم معرفتی می جوید،

همین بهترین مثال است.

 تعیین کننده ماهیت کس ها و چیزها

نه

در عینیت و واقعیت آنها،

بلکه در سوبژکت های دلبخواهی است.

 

سعدی در این بیت شعر،

خارجی سازی را به اوج می رساند:

اگر «دوست» کذائی او را بنده خویش بخواند، به مقام شاهی خواهد رسید و اگرمگسی را پرواز دهد، به شاهین مبدل خواهد شد.

 

این معنائی جز تخریب دیالک تیک اوبژکت ـ سوبژکت ندارد.

 

در تئوری شناخت سعدی

اوبژکت (سعدی و مگس)

 بسته به (۱)، تغییر ماهیت می دهد.

 

اوبژکت (سعدی و مگس) بسته به سوبژکت، تغییر ماهیت می دهد.

 

ما این طرز نگرش را سوبژکتیویسم محض می نامیم.

 

ادامه دارد.