قرآن کریم از دیدی دیگر (۲۶۵)

      

ویرایش و تحلیل

 از

فریدون ابراهیمی

﴿۞ لَتُبْلَوُنَّ فِي أَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ وَلَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا أَذًى كَثِيرًا ۚ وَإِن تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ ذَٰلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ﴾
[ آل عمران: ۱۸۶]

قطعاً در اموالتان و جانهایتان، آزمایش می شوید، و از کسانی که پیش از شما به آنها کتاب (آسمانی) داده شده است (= یهود و نصاری) و (نیز) از کسانی که شرک ورزیدند، سخنان آزار دهنده ی بسیاری خواهید شنید، و اگر صبر کنید، و تقوا پیشه سازید، (بدانید که) این از کارهای مهم و سترگ است.

محتوای این آیه کریم را باید نخست تجزیه و سپس تحلیل کرد:

 

۱

خدا

مسلمین را با مال و جان شان مورد آزمایش قرار می دهد.

سؤال این است که هدف و آماج و منظور کریم 

از

آزمایش مسلمین به مال و جان چیست؟

چرا باید مسلمین مستمرا مورد آزمایش و امتحان قرار گیرند؟

محتوای فکری ـ فلسفی این ایده کریم

تحقیر حیات (زندگی) و تجلیل ممات (مرگ) است که به صورت تحقیر دنیا و تجلیل عقبا تبیین می یابد.

 

کریم

دنیا و زندگی دنیوی

 را

 دار امتحان می داند، 

چیزی موقتی و گذرا و حقیر و بی معنی می داند.

مهم و تعیین کننده در دوئآلیسم دنیا و عقبا، عقبا قلمداد می شود.

عقبا 

(آخرت)

بر خلاف دنیا 

ابدی و پایدار قلمداد می شود.

عقبا 

(آخرت)

عرصه جامه عمل پوشی نتایج حاصله از امتحان مسلمین در دنیا قلمداد می شود:

دادن مکافات و پاداش به مسلمین

یعنی

گسیل بخشی از مسلمین به دوزخ و بخش دیگر به بهشت

قلمداد می شود.

این بدان معنی است که محتوای این بخش از آیه،

مبتنی بر است.دیالک تیک تهدید و تطمیع (بیم و امید)

یعنی

محتوای اتیکی (اخلاقی) دارد.

یعنی

هدف کریم منضبط سازی مسلمین است.

در غیر این صورت حفظ نظم اجتماعی محال می گردد.

خر تو خر و کشت و کشتار و قتل و غارت بر قرار می گردد

و

جامعه

جنگل و جهنم می شود.

 

دلیل مذهب ستیزی نیچه ئیسم و فاشیسم

هم

اخلاق ستیزی (نیهلیسم اخلاقی) است.

نیچه ئیسم و فاشیسم

جامعه بشری را بنا بر معیار نژادی

به

نژاد سرور (ارباب) و نژاد نوکر

طبقه بندی سوبژکتیو می کند

(همانطور که کریم به مصلح و مفسد، مؤمن و منافق و کافر طبقه بندی کرده است.)

 

نیچه ئیسم و فاشیسم

آنچه را که خدای مسلمین در عقبا با مسلمین می کند،

پیشاپیش یعنی در دنیا با بشریت می کند:

نژاد سرور را به قدرت می رساند (به بهشت زمینی و دنیوی با نعمات غریزی بی حد و حصر می فرستد)

 و

نژاد نوکر و پست را به اردوگاه های کار و گاز و آدم سوزی (به دوزخ با عمله عذاب و آزار می فرستد.)

 

ادامه دارد.