قرآن کریم از دیدی دیگر (۲۶۳)

      

ویرایش و تحلیل

 از

فریدون ابراهیمی

 

﴿الَّذِينَ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ عَهِدَ إِلَيْنَا أَلَّا نُؤْمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّىٰ يَأْتِيَنَا بِقُرْبَانٍ تَأْكُلُهُ النَّارُ ۗ قُلْ قَدْ جَاءَكُمْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِي بِالْبَيِّنَاتِ وَبِالَّذِي قُلْتُمْ فَلِمَ قَتَلْتُمُوهُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ﴾
[ آل عمران: ۱۸۳]

کسانی که گفتند: «خداوند با ما عهد و پیمان بسته، که به هیچ پیامبری ایمان نیاوریم، تا برای ما قربانیی بیاورد که آتش (= صاعقه آسمانی) آن را بخورد»، بگو: 

« قطعاً پیامبرانی پیش از من، برای شما آمدند با معجزه ها و دلایل روشن، و آنچه را گفتید، (برای شما آوردند) پس اگر راست می گویید چرا آنها را کشتید؟!»

ظاهرا پیروان ادیان دیگر برای گرویدن به اسلام

از کریم معجزه می خواهند.

کریم اما به عوض اعجاز و اثبات نبوت خود،

آنها را به پیامبرکشی متهم می کند.

این یکی از ترفندهای «استدلالی» کریم است.

کریم

حمله را بهترین فرم دفاع می داند.

بدین طریق

چندان گرد و خاک به پا می شود که درخواست خلایق به کلی فراموش می شود.

خلایق بینوا

به عوض دریافت اعجاز، باید خود را تبرئه و معصومیت خود را اثبات کنند و این کار ساده ای نیست.

﴿فَإِن كَذَّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ جَاءُوا بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ وَالْكِتَابِ الْمُنِيرِ﴾
[ آل عمران: ۱۸۴]

پس اگر تو را تکذیب کردند، (غمگین مباش) پیامبرانی (هم) که پیش از تو، دلایل روشن، و نوشته ها و کتاب روشن آورده بودند، تکذیب شدند.

کریم

در این آیه هم 

در رابطه با تکذیب خود توسط خلایق، 

همان ترفند «استدلالی»  قبلی را به خدمت می گیرد:

قاعده این است که خلایق همیشه انبیاء را تکذیب کنند.

پس تکذیب کریم هم استثنائی نیست.

پس دلیلی برای اثبات حقیقت احکام خود و حقانیت خود نیست.

ترفند بدی نیست.

﴿كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۗ وَإِنَّمَا تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۖ فَمَن زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَأُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فَازَ ۗ وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا مَتَاعُ الْغُرُورِ﴾
[ آل عمران: ۱۸۵]

هر کس چشنده (طعم) مرگ است، و همانا روز قیامت پاداشهایتان را بطور کامل به شما داده می شود، پس هر که از آتش (دوزخ ) دور داشته شد، و به بهشت در آورده شد، قطعاً رستگار شده است. 

و زندگی دنیا چیزی جز مایه فریب نیست.

در این آیه

تحقیر زندگی مادی و تجلیل مرگ صورت می گیرد.

زندگی واقعی دنیوی

فریبی جا زده می شود تا زندگی کذایی و واهی پس از مرگ، اصیل و حقیقی جا زده شود.

همین تحقیر کنندگان حیات

شیره حیات را تا آخرین قطره می نوشند.

حتی با دختربچگان جفتگیری می کنند.

دیالک تیک تحقیر حیات و تجلیل ممات

فقط برای تحمیق دیگران است تا به هوای پاداش های نسیه الهی

بکشند و کشته شوند.

 

ادامه دارد.