قرآن کریم از دیدی دیگر (۲۶۰)

      

ویرایش و تحلیل

 از

فریدون ابراهیمی

﴿وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لِّأَنفُسِهِمْ ۚ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُوا إِثْمًا ۚ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ﴾
[ آل عمران: ۱۷۸]

كافران مپندارند كه در مهلتى كه به آنها مى‌دهيم خير آنهاست. 

به آنها مهلت مى‌دهيم تا بيشتر به گناهانشان بيفزايند، و براى آنهاست عذابى خواركننده.

کریم

در این آیه،

دلیل بقای کفار را اعلام می دارد:

دلیل اینکه خدا کفار را در دنیا نیست و نابود نمی سازد،

سنگین تر سازی بار گناهان شان است تا در عقبا عذاب بیشتری به آنها بدهد.

مفاهیم کلی و گل و گشاد مذهبی از قبیل گناه، باید مورد تأمل قرار گیرند.

مثلا گناهان کفار، مشخصا از چه قرارند؟

علاوه بر این،

خدای کذایی کریم

چه نفعی در زجر و عذاب و آزار دادن به بشر دارد؟

ضمنا

بشریت چه نفعی در اجر و زجر دادن نسیه به این و آن دارد؟

چنین خدایی

به لحاظ روانی بیمار است.

دچار بیماری روانی سادیسم است.

﴿مَّا كَانَ اللَّهُ لِيَذَرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَىٰ مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ حَتَّىٰ يَمِيزَ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ ۗ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ يَجْتَبِي مِن رُّسُلِهِ مَن يَشَاءُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ۚ وَإِن تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا فَلَكُمْ أَجْرٌ عَظِيمٌ﴾
[ آل عمران: ۱۷۹]

خدا بر آن نيست كه شما مؤمنان را بدين حال كه اكنون هستيد رها كند. 

مى‌آزمايد تا ناپاك را از پاك جدا سازد. 

و خدا بر آن نيست كه شما را از غيب بياگاهاند، ولى برخى از پيامبرانش را كه خود بخواهد برمى‌گزيند.

پس به خدا و پيامبرانش ايمان بياوريد.

 و اگر ايمان بياوريد و پرهيزگارى كنيد، اجرى عظيم يابيد.

این آیه کریم را باید نخست تجزیه و سپس تحلیل کرد:

۱

خدا بر آن نيست كه شما مؤمنان را بدين حال كه اكنون هستيد رها كند. 

مى‌آزمايد تا ناپاك را از پاك جدا سازد. 

در قاموس کریم،

دنیا سالن امتحان است، بشریت، شاگرد و خدا، معلم است.

هدف خدا از امتحان بشریت،

تمییز پاک از ناپاک است.

مگر خدا خالق کذایی بشریت نیست و خالق چیزی نباید شناخت دقیقی از مخلوق خود داشته باشد؟

مگر خدا عالم الغیب خالی بندی نیست و حتی افکار خلایق را نمی شنود؟

پس امتحان پر هزینه خلایق برای چیست؟

ضمنا 

مگر پاک و ناپاک به اراده خود خدا خلق نشده اند؟

۲

و خدا بر آن نيست كه شما را از غيب بياگاهاند، ولى برخى از پيامبرانش را كه خود بخواهد برمى‌گزيند.

خوب منظور کریم از این بخش از این آیه چیست؟

فقط بخشی از انبیاء را خدای کذایی برمی گزیند و نه همه آنها را؟

۳

پس به خدا و پيامبرانش ايمان بياوريد.

 و اگر ايمان بياوريد و پرهيزگارى كنيد، اجرى عظيم يابيد.

عجب طرز استدلالی.

چون خدا برخی از انبیاء را برمی گزیند، 

پس باید بشریت به خدا و انبیاء ایمان بیاورد.

اگر ایمان بیاورد، اجر می برد و اگر کفر ورزد، زجر.

 

خوب که چی بشود؟

خدای کریم

مثل قلدرجماعت، مثل اربابان برده دار و فئودال و سرمایه دار

شمشیر دو لبه ای به نام دیالک تیک تهدید و تطمیع (بیم و امید) دارد.

هنر و منطق بهتری ندارد.

آدم دلش به حال بشریت می سوزد که گیر چنین خدای قلدری افتاده است

که

انعکاس انتزاعی ـ آسمانی اربابان برده دار و فئودال و سرمایه دار است و بس.

 

ادامه دارد.