پروفسور دکتر مارتین دوبلر
برگردان
شین میم شین
۱
· حوایج به الزاماتی اطلاق می شود که برای حفظ و توسعه حیات جامعتی و فردی انسان ها قبل از همه در روند تولید و بازتولید تشکیل یافته اند و به طور تاریخی توسعه و تکامل یافته اند.
۲
· وابستگی انسان به محیط زیست ناتورال و سوسیالش (طبیعی و اجتماعی اش) در حوایج او نمودار می گردد.
۳
· «ضرورت طبیعی» (مارکس) تولید و بازتولید شرایط وجودی ـ مادی حیات انسانی و همزمان، اکتیویته (فعالیت)، گرایشات و تمایلات انسان در کردوکار تولیدی، نیرو ها و لیاقت ها و توانایی های فیزیکی و پسیکولوژیکی (جسمی و روحی ـ روانی) روابط اجتماعی و روابط میان انسانی را توسعه می دهد و تکامل می بخشد.
۴
· با تبدیل تولید و بازتولید شرایط وجودی ـ مادی حیات انسانی به انگیزه عمل اعضای جامعه، حوایج آدم ها به نیروی محرکه سوبژکتیو برای کردوکار مادی و فکری و روحی مبدل می شوند.
۵
· در روند کار جامعتا (به طور جامعتی) سازمان یافته، حوایج انسانی زیر تشکیل می یابند:
الف
حوایج مصرفی ـ فردی
· حوایج مربوط به ارزش های مصرفی (کالاها)
ب
حوایج مربوط به تولید
۱
· حوایج مربوط به توسعه وسایل تولید
۲
· حوایج مربوط به موضوع کار (مواد خام)
۳
· حوایج مربوط به کسب معارف و مهارت ها و کاربست آنها برای تسلط بر روندهای تولیدی مدرن
۶
· رفع و ارضای این حوایج که به طور تاریخی ـ مشخص تعیین شده، هدف عام تولید را تشکیل می دهد.
۷
· در جریان کردوکار انسانی که به رفع و ارضای حوایج او مربوط است، حوایج ارگانیکی آغازین دستخوش تحول می گردند، حوایج جدیدی پدید می آیند و سلسله مراتب موجود میان حوایج اولیه و ثانویه عوض می شود.
۸
· تقسیم کار، به طرز اجتناب ناپذیری سبب می شود که رفع و ارضای حوایج انسانی به طور جامعتی صورت گیرد.
۹
· هر کس برای رفع و ارضای حوایج شخصی اش باید رفع و ارضای حوایج جامعه را به آماج کردوکار خود مبدل سازد.
۱۰
· اگر تولید جامعتا صورت گرفته ی وسایل برای رفع و ارضای حوایج و ضمنا ایجاد حوایج جدید، اولین کنش جامعتی ـ تاریخی انسان ها را نمودار می سازد، گسترش و تمییز (کسب تمایز) حوایج مادی و فکری و روحی و روانی انسان ها با نحوه و نوع همکاری تاریخا (به طور تاریخی) تعیین شده آنها در روند تولید، با نوع مناسبات تولیدی و با خصلت جامعتی کار در پیوند تنگاتنگ قرار می گیرد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر