میم حجری
ای خزان های خزنده در عروق سبز باغ
کاین چنین سر سبزی ما پای کوبان شما ست
از تبار دیگریم و از بهار دیگریم
می شویم آغاز از آنجایی که پایان شما ست
شفیعی کدکنی
کدکنی
تریاد (تثلیث) لازال زایش و رشد و زوال
را
به
شکل دوئالیسم بهار و خزان
(به شکل دوئالیسم شما و ما)
تحریف می کند
و
بعد
طبق معمول
به
رجزخوانی
می پردازد:
ما
مثلا
فدائیان اسلام و خر و مجاهدین اسلام و خرتر
از
تبار دیگر و از بهار دیگر
جا زده می شوند
که
سودای امحای خزان
را
در سر خالی از مغز خود
دارند.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر