شعری از یوسف صدیق (گیلراد)

 

یوسف صدیق

(گیلراد)

 

سرفه‌های سرخ،
کلمات تکیده،
هستی‌‌های بمباران شده
زیر سقف بیست و یکم،
خاک سوخته.

آه خوشه‌های خشکیده ی زیتون،
در فاصله ی هق هق‌های جهان !
آه گل‌های پژمرده ی داوودی !

مشق مدرسه ناتمام مانده است 

و
کسالت دیوار
روی جسمی کوچک سنگینی می‌‌کند.

خروس ها
برای روح مرده ی خورشید
مرثیه می‌‌خوانند.

پایان