۱۴۰۱ مرداد ۴, سه‌شنبه

زندگی مارکس و انگلس (۲۱۶)

    

 هاینریش گمکوف

برگردان

شین میم شین

 

فصل چهاردهم

«مبارزه انترناسیونال در راه حقوق بشر.»

 

۱۱

همبستگی

به

مثابه «اصل اساسی انترناسیونال»

 

مارکس

در

پیام معارفه انترناسیونال

سرانجام

قوانین اساسی سیاست خارجی پرولتری

را

توسعه می دهد.

 

مارکس

طبقه کارگر

را

به

مبارزه بر ضد سیاست خارجی تبهکارانه طبقه حاکمه

فرا می خواند

که

«با پیشداوری های ملی به بازی می پرازد

و

در

جنگ های رهزنانه

خون و دار و ندار خلق

را

بر باد می دهد.»

(مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد ۱۶، ص ۱۳)

 

 از این رو

پرولتاریا

مکلف

به

«نفوذ در اسرار سیاست بین المللی»

و

مقاومت در مقابل بازی های موذیانه سیاست خارجی بورژوایی

است.

(مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد ۱۶، ص ۱۳)

 

مارکس

با

اشاره به عملیات ضد جنگ پرولتاریای انگلیس در اوایل سال های ۶۰ قرن ۱۹

نشان می دهد

که

پرولتاریا در جامعه کاپیتالیستی

می تواند و باید بر ضد جنگ های غارتگرانه طبقات ثروتمند

به طرز موفقیت آمیزی مبارزه کند.

 

مؤسسین کمونیسم علمی

(مارکس و انگلس)

در

«مانیفست حزب کمونیستی»

نیز

ثابت کرده بودند

که

مبارزه در راه صلح

با

مبارزه در راه تسخیر قدرت سیاسی طبقه کارگر

در

هر کدام از کشورها

پیوند تنگاتنگ دارد.

 

مارکس

اکنون

در

پیام معارفه انترناسیونال

طبقه کارگر بین المللی

را

به

قرار گرفتن در رأس مبارزه به خاطر صلح

فرامی خواند:

«مبارزه در راه چنین سیاست خارجی ئی،

جزو مبارزه عمومی در راه رهایش طبقه کارگر

است.»

(مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد ۱۶، ص ۱۳)

 

پیام معارفه انترناسیونال

با

شعار مبارزاتی زیر خاتمه می یابد:

«پرولتاریای همه کشورها،

متحد شوید.»

(مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد ۱۶، ص ۱۳)

 

این کلمات مارکس

سمبل خط سنتی اتحادیه کمونیست ها

بودند.

 

ضمنا

بیانگر انترناسیونالیسم پرولتری و همبستگی پرولتری

به

مثابه «اصل اساسی انترناسیونال»

بودند.

(مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد ۱۸، ص ۱۶۱)

 

ایده همبستگی بین المللی

به

مثابه اصل انترناسیونالیسم پرولتری

که

در

طبقه کارگر

تولد یافته

و

در

مبارزه طبقاتی

بارها و بارها

به

محک تجربه خورده،

تأسیس علمی خود

را

توسط مارکس و انگلس

می یابد.

 

بدون همبستگی بین المللی کارگران

نه

پیروزی بر کاپیتالیسم

امکان پذیر

است

و

نه

تشکیل سوسیالیسم و کمونیسم.

 

به همین دلیل

هم دیروز، هم امروز و هم فردا

سرود نیاکان ما

معتبر بوده و است و خواهدبود:

«به پیش.

بدون فراموش کردن نقطه قوت خویش.

به پیش.

در گرسنگی کشیدن  وسیر خوردن.

بدون فراموش کردن همبستگی.»

(برتولت برشت، «سرود همبستگی»)

 

ادامه دارد.

 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر