فصل بیستم
توسعه علوم طبیعی و فلسفه بورژوائی واپسین:
فیزیک، بیولوژی، روانشناسی
جان ارپن بک
اولریش روزه برگ
برگردان
شین میم شین
پیشکش به
دکتر تقی کی منش
( 1303 ـ 1362)
بخش چهارم
پسیکولوژی (روانشناسی)
ادامه
70
·
در نیمه دوم قرن نوزدهم و اوایل
قرن بیستم جریانات مختلف از موضع علوم طبیعی به تجزیه و تحلیل مقولات
زیر می پردازند:
الف
·
احساس
ب
·
ادراک
پ
·
واکنش
ت
·
تفکر
ث
·
حافظه
ج
·
تئوری منشاء
ح
·
روانشناسی حیوانی
خ
·
آمار پسیکولوژیکی
د
·
تئوری اندازه گیری
پسیکولوژیکی
ذ
·
روانشناسی کودکان و نوجوانان
ر
·
تئوری بازتاب
71
·
سال های نقطه عطف قرن بیستم به آغازگاه
روانشناسی علمی گسترش سریع یابنده مبدل می شود.
72
·
این روانشناسی علمی و بسیاری از
جریانات روانشناسی «علمی ـ انسانی» تحت نفوذ انواع متنوع گمان ورزی های (اسپه
کولاسیون) ایدئالیستی قرار داشتند.
73
·
لنین، روانشناسی جدید بویژه ووندت،
فشنر، چیهن، مولر، هلم هولتس و ویلیام جیمز را از مواضع مارکسیستی به چالش می کشد
و در اثری تحت عنوان «ماتریالیسم و امپیریوکریتیسیسم» منتشر می کند.
74
·
ما توسعه روانشناسی در اواخر قرن
نوزدهم و قرن بیستم را در خطوط کلی اش بررسی می کنیم که به بررسی مقولات فوق الذکر
اختصاص یافته است:
1
·
در زمینه فهم مقوله تصویر (نقش) ـ
قبل از همه ـ جریانات زیر سهم بسزائی ادا کرده اند:
الف
·
مکتب استروکتورالیسم
(ساختارگرائی)
·
پیروان ووندت ساختار و ضمیر انسانی
را عناصر «معرفتی» اینتروسپکسیون (تحلیل روند های روانی خویشتن خویش) محسوب می
داشتند.
ب
ایوان
پیتروویچ پاولوف
( ۱۸۴۹ ـ ۱۹۳۶)
عصب شناس، فیزیولوژیست، روان شناس و پزشک روس
برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی (۱۹۰۴)
به دلیل
تحقیقاتش راجع به غدد هاضمه
شهرت وی بیشتر
به سبب کارهای او در زمینه بازتاب شرطی بوده است.
·
مکتب فونکسیونالیسم (کارکرد گرائی)
·
در این مکتب به توضیح فونکسیون
عملیات روحی پرداخته می شد.
·
این مکتب توسط شاگرد ووندت به نام
کولپه و ویلیلم جیمز تأسیس یافته بود.
·
بعدها ده وی، آنگل و غیره آن را
تقبل کردند.
·
بعد توسط رفتارگرائی (بی
هیویوریسم)، روانشناسی بازتاب سچه نوف و پاولوف و غیره تداوم یافت.
پ
ویلیام جیمز
(1842 ـ 1910)
روانشناس، فیلسوف پراگماتیست آمریکائی
مؤسس روانشناسی آمریکائی
استاد دانشگاه هاروارد
آثار:
پراگماتیسم: نامی جدید برای طرز تفکر های قدیم
معنای حقیقت
·
ویلیام جیمز بلحاظ فلسفی،
پراگماتیسم را توسعه داد که فرمی از بازی های فکری پوزیتیویستی است.
ت
جان ده وی
(1859 ـ 1952)
فیلسوف و پداگوگ آمریکائی
از سردمداران پراگماتیسم و اینسترومنتالیسم
·
جان ده وی و آنگل، پراگماتیسم
ویلیام جیمز را تقبل کردند و بدان تداوم عملی بخشیدند.
ث
·
کولپه مواضع فلسفی ووندت را اتخاذ
کرد و بعدها وقتی متوجه محدودیت نظرات فونکسیونالیستی او شد، به فرانتس برنتانو پیوست.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر