پروفسور
دکتر هانس یورگ سندکولر
فصل هفتم
ماتریالیسم
برگردان
شین میم شین
پیشکش
به
امیر
نیک آیین
77
·
بزعم هایدگر، حکم (جمله) اگزیستانسیال ـ اونتولوژیکی «هستی یعنی در جهان
بودن است» و هستی «دربرگیرنده هر موجود درونجهانی است»، فقط با هاله «تز رئالیسم»،
مبنی بر اینکه «جهان خارجی واقعا وجود دارد»، انطباق دارد.
78
·
تفاوت «تحلیل هستی» هایدگر با رئالیسم (مساوی است با ماتریالیسم) از قرار زیر است:
·
در تحلیل هستی هایدگر نه « اثبات واقعیت
جهان لزومی دارد و نه واقعیت، قابل اثبات
است.»
79
·
بزعم هایدگر، چون «وجود نمی تواند
توسط موجود توضیح داده شود»، بنابرین، ایدئالیسم «اساسا مقدم» بر رئالیسم (ماتریالیسم)
است:
·
(این جفنگ هایدگر یاد آور جفنگ حزب اللهی ها
از دیرباز است:
·
میز نمی تواند به توضیح نجار
بپردازد. مترجم)
الف
·
تحلیل اونتولوژیکی خود شعور در
نتیجه نهائی تز ایدئالیستی به عنوان پیشتکلیف اجتناب ناپذیر مطرح است.
·
برای اینکه وجود فقط در شعور (یعنی
ماده فقط در روح) وجود دارد.
ب
·
این بدان معنی است که وجود در هستی
از آن رو، قابل فهم است که هستی قادر به فهم واقعیت بطور کلی است.
·
(همانجا، ص 206)
80
آرتور لیبرت (آرتور له وی) (1878 ـ 1946)
فیلسوف آلمانی
نماینده نئوکانتیانیسم در دانشگاه ماربورگ
آثار:
فلسفه انتقادی چیست؟
بحران روحی (معنوی) عصر حاضر
بحران ایدئالیسم
·
موضوع فلسفه بورژوائی واپسین در
اواخر سال های 20 قرن بیستم، نقد عصر حاضر بوده است:
·
آرتور لیبرت می نویسد:
·
«هر کودکی حتی می داند که ما در سنگین ترین
بحران بسر می بریم.
·
بحرانی که تا عمیق ترین لایه ها و
شرایط وجود ما نفوذ کرده است.
·
برای اینکه این بحران به عرصه
معینی و به جهات خاصی در حیات روحی (معنوی) عصر حاضر محدود نمی شود.
·
این بحران، بیشتر از همه، خود روح
را به لرزه در می افکند.
·
نه فقط تأثیرات آن، بلکه بمراتب
بیشتر، شرایط درونی آن، ریشه های آن، شالوده آن آبستن سنگین ترین نا آرامی ها و
خطر فجایع غیر قابل پیش بینی اند.»
·
(آرتور لیبرت (آرتور له وی)، «راجع به نقد
عصر حاضر»، 1927»)
81
·
هایدگر می کوشید، عصر حاضر را و فلسفه
زمان خود را به عنوان وضع «فراموشی وجود» جا بزند.
·
آثار و سمتگیری های زیر هایدگر بلحاظ
فرم متفاوت بوده اند، ولی بلحاظ محتوا
چیزی جز پاسخ های روشنفکرانه ی یکطرفه به بحران سیستم اجتماعی بورژوائی نبوده اند:
الف
·
تحلیل هستی هایدگر
ب
·
چرخش هایدگربه متافیزیک
ت
·
گرایش هایدگر به فاشیسم در سال (1933
ـ 1934)
ت
·
انتقاد هایدگر از علم و فن
پ
·
انتقاد همزمان هایدگر از رئالیسم (ماتریالیسم)
و ایدئالیسم سنتی
ث
·
تلاش در جهت تخریب اونتولوژی اصیل
به نیت نوسازی مسئله معنای وجود
82
·
همه این تلاش های هایدگر چیزی جز
واکنش به بحران نبوده اند.
83
اندراس گدو
فیلسوف
پروفسور فلسفه مجارستانی
دکترای فلسفه از دانشگاه علوم بوداپست (1959 ـ 1969)
از هیئت تحریریه مجله موسوم به
«بررسی های مارکسیستی جهان»
مؤلف آثار بیشمار
·
به قول اندرئاس گدو:
1
·
«زوال (فساد و گندیدگی) جهان بورژوائی و
معنویات بورژوائی در بحرانآگاهی فلسفی بورژوائی به عنوان چیزی مرموز و اسرار آمیز نمودار
می شود.
2
·
فلسفه بورژوائی این فساد خود را آئینه
فساد تلقی می کند.
3
·
فلسفه بورژوائی این فساد را به
حساب پیامد و نتیجه ی خرد، علم، فن، مصیبت (تراژیک) شناخت و وجود می گذارد.
4
·
فلسفه بورژوائی، بدین طریق، بحران
را به عنوان وضع طبیعی فلسفه و حداقل به عنوان سرنوشت و تقدیر ناگزیر تفکر در عصر
حاضر قلمداد می کند.»
·
(اندرئاس گدو، «فلسفه بحران»، 1978، ص 10
·
گرلاخ، موک، «فلسفیدن بورژوائی در
عصر حاضر»، 1982، ص 149 ـ 185)
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر