سرچشمه:
صفحه فیسبوک
شهنار حبیبی
از یه
جائی به بعد، دییگه حرفی برای گفتن نداری
ساکت بودن را
به خیلی حرف ها ترجیح میدی
سنگزاد
·
سکوت آدمی اما پایان سوبژکت وارگی (سوبژکتیویته)
او ست و پایان سوبژکت وارگی (سوبژکتیویته)
پایان آدم وارگی (آدمیت) او.
·
بر خلاف توهم بعضی ها، سکوت نه «سرشار
از ناگفته ها»، بلکه لبریز از فاجعه است.
·
به عبارت دقیقتر، آبستن فاجعه است،
فاجعه ای چه بسا هولناک، کابوس واره و هراس انگیز.
·
فاجعه ای از آن دست که برتولت برشت
در هیبت و هیئت شعری ـ بسان پتکی آهنین که بر کله آدمی فرود آید ـ به میراث نهاده است:
«نخست به سراغ یهودی ها رفتند.
من اعتراضی نداشتم.
چون یهودی نبودم....»
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر