زمستان

سیاوش کسرائی

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)

خون سیاوش

(۱۳۴۱) 

·         پاروی خیس و افسرده، تنها

·        تکیه داده به دیوار نمناک

·        چند گلدان خالی لب حوض

·         توی هم چیده افتاده بر خاک

·        می کشد پر، کلاغی ز شاخه

·        می جهد بر زمین های خاموش

·        از دل ناودانکهنه ای باز

·        می دود چک چک قطره در گوش

·        دست خشکیده ای پشت شیشه

·        می خزد هر طرف با شتابی

·        چشم کم سوی پیری از آنجا

·        جست و جو می کند آفتابی  

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

پایان