مرغ توفان

سیاوش کسرائی

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)

خون سیاوش

(۱۳۴۱) 

·        بحر خاموش است، ساحل بینوا

·        آسمان آبی است، آرام است باد

·         روز بیکار است، بیمار است روز

·         نیست در سیمای ماتش رنگ شاد
 

·        موج خوابیده است و دریا بی تلاش

·         برده از یاد، آن همه آهنگ ها

·         بوته های خشک ساحل، بی تکان

·        سایه ها پنهان به زیر سنگ ها

·         بر فراز صخره ساحل نشین

·        مرغ دریا ها درنگ آورده باز

·        چشم بر دریا و سر در زیر بال

·        نغمه آشفتگی ها کرده ساز

·         مرغ توفانم، نگاهم سالها ست

·        می پرد بر سینه ی این آب ها

·         در امید دیدن توفان و موج

·         دیده چشمان امیدم خواب ها

·        چشمم از سو می رود، تا موجکی

·         قد برآرد، شاخه افشاند شبی

·         بال هایم می پلاسد روی هم

·         تا که دریا را برافروزد تبی

·        گردشی بر شعله های سبز موج

·        آرزوی کهنه این بال ها ست

·        لیک این دریای بی جنبش، هنوز

·        تنبلی دارد به تن، و این سالها ست

·        بامدادان روی پولک های نور

·        دیدگانم شست و شویی می کند

·        هر شب مهتاب با فانوس ماه

·        روی دریا جست و جویی می کند

·        شامگاهان در نشیب آفتاب

·        مرغ جانم می گشاید بال و پر

·        می پرد تا دامن آب کبود

·         شاید آنجا موج را گیرد خبر

·        باز هم چون روزهای دورتر

·         بر سر سنگی به ساحل مانده ام

·        پیک های آرزو را از نگاه

·         تا افق های خیالی رانده ام

·        دیدگان را بسته ام بر راه موج

·        در غبار این سکوت سخت جان

·        روی این گسترده صحرای مذاب

·        روی چشم انداز محو بی کران

·        آتشی افکنده بر جان و دلم

·         طرح توفان های دریاهای مست

·        یاد آن خشم آفریده موج ها

·         و آن تلاطم های پر بالا و پست

·        لکه ابری روی چشم شامگاه

·        چتر می گسترد و می پوشید رنگ

·        تیره می گردید و دامن می کشید

·        راه را بر آسمان می کرد تنگ

·        ابرهای نیمه رنگ از راه دور

·         می رسیدند از پی هم با شتاب

·        بال می افراشتند از آسمان

·        هم چو مرغان رها بر روی آب

·        در هیاهوی هجوم ابرها

·         باد رهگمکرده ای هم می وزید

·        نا شکیبا، سرکش وشوریده رنگ

·        روی بال ابر عاصی می خزید

·        ساحل سیمینه تن را گردباد

·         تیره می گرداند و تار و نیلفام

·         می گرایید آب دریا رو به خشم

·        از کشاکش های باد بی لگام

·        آسمان را خیل هودج های ابر

·         می نوردیدند با یغماگری

·        باد می شورید در گیسوی موج

·         موج می توفید با جنگاوری

·        باز می شد غنچه گرداب ها

·         در کفی ژولیده و تاریک فام

·         وز درون شعله های سرد، باز

·        بال می زد ناله هایی ناتمام

·        بال می افشاند باد دورتاز

·        بر سر گردونه خیزاب ها

·        در میان دره های موج شوق

·        رنگ می زد روی پیچ و تاب ها

·        می شکست از هر طرف دریای تند

·        چون سیه آئینه های سایه ریز

·        در تلاش شاد، تن می شست باز

·        موج بازیگر به گاه جست و خیز

·        از نهاد شب، سروشی سهمگین

·        نعره در شیپور تندر می دمید

·        پرده ی آرامش شب می گسیخت

·        موکب توفان ـ شتابان ـ  می رسید

·        می شکفتم زیر چشم آشنا

·         لرزشی در بال هایم می تپید

·        می گشودم بال و با آغوش باز

·         جان من در جان توفان می دوید

·        شیفته، همراه مرغان دگر

·        بال ها در بال توفان می زدیم

·        جامه امواج خشم آلوده را

·        چاک از پا تا گریبان می زدیم

·        یاد باد آن سهمگین پروازها

·         یاد باد آن نغمه و آهنگ ها

·        موج توفان، بیم عشق و زندگی

·        یاد باد آن پرده ها و رنگ ها

·        گرچه توفان در دیار ما بخفت

·        همدم این آب و این دریا منم

·        تا برانگیزم غبار از روی بحر

·        در سکوتش، بال هایی می زنم

·         شب شکسته بر جدار سنگ ها

·        ریخته در جام دریای کبود

·         سایه ای بر صخره های دوردست

 ·    در سکوت ساحلی دارد نمود

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

پایان