شالیکار

سیاوش کسرائی

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)

آوا

(1336)

·         آسمان ریخته در آبی رود

·         طرح اندوه غروب

·        دختری بر لب آب

·         روی یک سنگ سپید

·         زیر یک ابرکبود

·         پای می شوید، پاهای گل و لای اندود

·         پای می شوید و می اندیشد:

·        «کار، کار در شالیزار!»

·        در دل رود کبود

·         می دود سو سوی تک اختر شام

·        و از آن پیکر تار،

·        که نشسته است بر آن سنگ سپید

·        گیسوانی شده افشان بر آب

·        نگهی گم شده در شالیزار.  

ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

پایان