اثری از مجله ارجمند هفته
یدالله سلطان
پور
با سپاس از
روزبه مهرگان
·
تئوری عام مقبول و معتبر، که بر طبق آن، عمل سیاسی
هدفگرا صورت می گیرد، تئوری ئی است، که هدفش برقراری توافق و سازش صرف میان منافع
افراد و یا گروه ها نیست.
·
·
خودویژگی هر حزب کمونیست همین جا آشکار می گردد.
·
حزب کمونیست نماینده منافع گروه خاصی نیست.
·
حزب کمونیست پلاتفرمی نیست که در آن، منافع گروهی
ناهمساز با یکدیگر آشتی و سازش داده شوند.
·
·
حزب کمونیست، فقط در صورتی می تواند حزب کمونیست
باشد، که آماجش سعادت همه مردم باشد.
·
سعادت همه مردم را، اما نمی توان از نیازمندی ها
و منافع افراد مجزا استخراج کرد.
·
·
سعادت همه مردم را فقط می توان بکمک تئوری عام تعیین کرد.
·
تئوری عام، منافع همه مردم را در پیوند با هم قرار می
دهد و بمثابه یک کل در نظر می گیرد.
·
منافع طبقه کارگر که با منافع بشریت انطباق دارد، به شرح
زیر اند:
·
صلح
·
رهائی از فقر و درماندگی
·
آموزش
·
تأمین زندگی فردی و ارضای نیازمندی های فردی
·
شرکت همه مردم در برنامه ریزی و رهبری سیاسی حیات
اجتماعی
·
پایان دادن به سیطره صاحبان انگشت شمار سرمایه بر جامعه
و جهان.
·
·
استراتژی تئوریکی طبقه کارگر مبتنی است بر تدوین
همه جانبه این منافع عمومی و جامه عمل پوشاندن به آنها، نه به دلیل انساندوستی
جانبازانه، بلکه به دلیل اینکه آن در عین حال منافع طبقاتی خود او ست.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر