طبل عزای شعر

سرو بلند مرامت

خدامراد فولادی
به یاد فرزاد کمانگر
4 آذر 1389

نقل از مجله هفته

• امروز، برنیامدی به بام این خانه
• و شبپره
• نام تو را کتمان کرده است.

• امروز هم
• باید تسلیت بنویسم
• به پیشانی روزگار سیاهم

• و طبل عزای شعر را
• باز به صدا در بیاورم.

• به گمان شان
• پاک کرده اند، نامت را
• از مضمون کتاب ها و روزنامه ها
• پیش از آن، که
• دفن کنند صدایت را
• در هیاهوی شبپره ها.

• کجا اما می توان پنهان کرد
• نام «فرزاد» را
• که شعله اش رسوا نکند
• فکرهای آلوده به تاریکی را؟

• در برابر پرچم نامت
• زانو می زنم
• و
• واژه واژه این شعر را
• چون برگ برگ شقایق پرپر
• به سرو بلند مرامت
• تقدیم می کنم.

پایان