درنگی در کنفوسیوس و جهان بینی او (۳۲)

   

 

نام هنگام تولد

 کوین شاه

(۵۵۱ قبل از میلاد ـ  ۴۷۹ قبل از میلاد)

(عمر: ۷۱–۷۲ سال)

 

درنگی 

از

شین میم شین 

کنفوسیوس

 

گاهی رشد واقعی در سکوت اتفاق می‌افتد، درست مانند دانه‌ای که بی‌صدا زیر خاک، آینده‌ای سبز را رقم می‌زند.

در مقابل،

 ویرانی همیشه پرصداست؛ 

مثل درختی که با صدایی مهیب فرو می‌ریزد.

این یادآور قدرت سکوت و آرامش در مسیر خلق است…

در سکوت رشد کن،

 در آرامش قوی شو، 

و بگذار صدای تو کارهای تو باشد،

 نه فریادهایت.

 

این دعاوی کنفوسیوس را ما نخست تجزیه و بعد تحلیل می کنیم:

گاهی رشد واقعی در سکوت اتفاق می‌افتد 

 ایراد این ادعای کنفوسیوس در این است 

که او از دیالک تیک صدا و سکوت خبر ندارد.

 

یعنی

کنفوسیوس به دوئآلیسم صدا و سکوت باور دارد و نمی داند که صدا و سکوت به یکدیگر مبدل می شوند و نسبی اند و نه مطلق.

اگر میکروفون های قوی در اختیار باشد، می توان خروش گوشخراش شکفتن گلی و خروج پر جار و جنجال جوانه ای از خاک را شنید.

 ایراد دیگر این ادعای کنفوسیوس در این است

 که او از  دیالک تیک کمیت و کیفیت خبر ندارد.

رشد و نمو

 روندی ندریجی و اّهسته است.

زوال هم به همین سان.

هر خانه و عمارت و پلی تدریجا و به اصطلاح، بی سر و صدا بنا می شود خراب می شود.

رشد و زوال تدریجی و آهسته و به اصطلاح بی سر و صدا (ساکت)

اما

پس از رسیدن به حد عینی،

به تحول کیفی جهشی و ناگهانی و پر سر و صدا منجر می شود.

دیالک تیک کمیت ـ حد ـ کیفیت 

یکی از مهمترین دیالک تیک های هستی (طبیعت و جامعه و تفکر) است.

مثال:
حرارت دادن آب در کتری به گرم شدن تدریجی (به تحول کمی) آب منجر می شود که پس از رسیدن به صد درجه سانتیگراد (حد عینی)
ناگهان به جوش و خروش می اید و تحول کیفی می یابد:
کیفیت مایع آب جای خود را به کیفیت گازی (بخار) می دهد.
رشد و زوال هم روند کمی تدریجی طی می کنند
پس از رسیدنبه حد عینی
دستخوش تحول کیفی می شوند.
دانه ای جوانه ای، نهالی، درختی، باغی، بیشه ای می شود
درختی
خشک می شود، آتش می گیرد، حاکستر می شود
عمارتی
تدریجا ساخته می شود و مواد شیمیایی عمارت مثلا کلسیوم و سیلیسیوم و آهن و غیره تدریجا اکسید می شوند و عمارت ناگهان فرو می ریزد.

ادامه دارد.