۱۴۰۴ آذر ۱۸, سه‌شنبه

خود آموز خود اندیشی (۱۳۴۷)

   

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شور

حکایت هفدهم

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۹۵ )

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم
 

مپندار، کاو در چنان مجلسی

مدارا کند با چو تو مفلسی

معنی تحت اللفظی:

دختر پادشاه در دربار خیال نکن که به تهیدستی همانند تو محل سگ بگذارد.

 

ناصح

 در این بیت شعر،

 دیالک تیک طبقه حاکمه و توده

را

 در آن واحد، هم به شکل دیالک تیک شاهزاده و گدا و هم به شکل دیالک تیک شمع و پروانه بسط و تعمیم می دهد و امید پروانه را بر وصلت با شمع نقش بر آب می سازد.

وصلت شمع با پروانه همانقدر محال است که وصلت شاهزاده با گدای مفلس.

 

(مپندار)

وگر با همه خلق نرمی کند

تو بیچاره ای، با تو گرمی کند

معنی تحت اللفظی:

اگر دخت پادشاه به بقیه جماعت ملاطفت به خرج دهد، محال است که در بغل بدبختی همانند تو بخوابد.

 

اگر شاهزاده (شمع)، با همه خلق نرمی کند، با بیچاره ای از قماش تو (پروانه) گرمی نخواهد کرد.

فکر نکن که از مجلس پادشاه (شمع) زنده بیرون آئی.

پا از گلیم طبقاتی خویش درازتر مگذار!

 

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر