۱۴۰۴ آذر ۱۲, چهارشنبه

خود آموز خود اندیشی (۱۳۴۲)

   

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شور

حکایت هفدهم

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۹۵ )

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم
 

ز خورشید پنهان شود موش کور

که جهل است، با آهنین پنجه، زور

معنی تحت اللفظی:

موش کور از نور بیزار است.

 جهل

  قوی پنجه و زورمند است.

 

ناصح در این بیت شعر،

دیالک تیک پروانه و شمع

را

با دیالک تیک موش کور و نور

تکمیل می کند:

موش کور از نور بیزار است و پروانه برعکس آن،

 شیفته نور است.

تفاوت و تضاد موش کور با پروانه از دید ناصح

این است که پروانه ابوجهل است

و

موش کور علامه است.

 ناصح

پروانه را به سبب شیفتگی مرگبار به آتش شمع

سرزنش و تحقیر می کند

و

 مخفی شدن موش کور از خورشید را می ستاید.

 

ناصح

مقابله پروانه با شمع را به جنگ با کسی تشبیه می کند که پنجه آهنین در دست دارد

 و

جنین کاری را نشانه و نتیجه جهل و نادانی پروانه می داند.

انسان عاقل به چنین بلاهتی تن در نمی دهد.

 

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر