خود آموز خود اندیشی (۹۲۵)

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شو

مقدمه

بخش اول

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۷۸)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!

 

حافظ

نصیب ما ست بهشت، ای خداشناس، برو

که مستحق کرامت گناهکارانند

معنی تحت اللفظی:

بهشت جای گناهکاران است.

چون خداشناسان مستحق الطاف الهی نیستند.

 

حافظ

در این بیت غزل

دوئالیسم مسلمان و کافر

را

به شکل دوئالیسم ثواب کار و گناهکار بسط و تعمیم می دهد و بهشت را جای گناهکار می داند.

یعنی

دوئالیسم یاد شده را وارونه می سازد.

 

دلیل حافظ

نشانه ضعف فکری و منطقی او ست:

حافظ

بهشت را نه پاداش اعمال نیک افراد، بلکه کرامت دلبخواهی الله می داند.

 

ادامه دارد.