۱۴۰۳ فروردین ۲, پنجشنبه

قرآن کریم از دیدی دیگر (۲۱۸)

  

ویرایش و تحلیل

 از

فریدون ابراهیمی

 

﴿وَإِنَّ مِنْهُمْ لَفَرِيقًا يَلْوُونَ أَلْسِنَتَهُم بِالْكِتَابِ لِتَحْسَبُوهُ مِنَ الْكِتَابِ وَمَا هُوَ مِنَ الْكِتَابِ وَيَقُولُونَ هُوَ مِنْ عِندِ اللَّهِ وَمَا هُوَ مِنْ عِندِ اللَّهِ وَيَقُولُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُمْ يَعْلَمُونَ﴾
[ آل عمران: ۷۸]

و از ميان ايشان گروهى هستند كه به شيوه كتاب خدا سخن مى گويند، تا پنداريد كه آنچه مى‌گويند از كتاب خداست، در حالى كه از كتاب خدا نيست. و مى‌گويند كه از جانب خدا آمده و حال آنكه از جانب خدا نيامده است. و خود مى‌دانند كه بر خدا دروغ مى‌بندند.

کریم

در این آیه

جعلی بودن تورات و انجیل (کتب مقدس اهل کتاب)

را

تبیین می دارد.

﴿مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُؤْتِيَهُ اللَّهُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِبَادًا لِّي مِن دُونِ اللَّهِ وَلَٰكِن كُونُوا رَبَّانِيِّينَ بِمَا كُنتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ وَبِمَا كُنتُمْ تَدْرُسُونَ﴾
[ آل عمران: ۷۹]

نسزد هيچ بشرى را كه خدا به او كتاب و حكمت و نبوت داده باشد، آنگاه به مردم بگويد كه بندگان من باشيد نه بندگان خدا. و حال آنكه پيامبران مى‌گويند: همچنان كه از كتاب خدا مى‌آموزيد و در آن مى خوانيد، پرستندگان خدا باشيد.

کریم

در این آیه به احتمال قوی عیسی مسیح را به چالش می کشد:

مسحیت

عیسی مسیح را خدای تجسم یافته (جسمیت یافته) محسوب می دارد.

به همین دلیل از تثلیث رب و ابن و روح القدس سخن می گویند.

در قاموس کریم

عیسی مسیح نبی الله است و نه الله.


﴿وَلَا يَأْمُرَكُمْ أَن تَتَّخِذُوا الْمَلَائِكَةَ وَالنَّبِيِّينَ أَرْبَابًا ۗ أَيَأْمُرُكُم بِالْكُفْرِ بَعْدَ إِذْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ﴾
[ آل عمران: ۸۰]

و نيز به شما نمى‌فرمايد كه فرشتگان و پيامبران را خدايان پنداريد. آيا پس از آنكه اسلام آورده‌ايد شما را به كفر فرمان مى‌دهد؟

کریم

در این آیه

روح القدس را در نظر دارد که در قاموس او فرشته مقرب الهی است و نه الله.

پرستیدن ابن و روح القدس

از دید کریم کفر است.

جالب

تعمیم اسلام به همه مذاهب ماقبل توسط کریم است:

دین همه مؤمنین جهان در طول تاریخ به نظر کریم

اسلام بوده است و بس.

﴿وَإِذْ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ النَّبِيِّينَ لَمَا آتَيْتُكُم مِّن كِتَابٍ وَحِكْمَةٍ ثُمَّ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مُّصَدِّقٌ لِّمَا مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَلَتَنصُرُنَّهُ ۚ قَالَ أَأَقْرَرْتُمْ وَأَخَذْتُمْ عَلَىٰ ذَٰلِكُمْ إِصْرِي ۖ قَالُوا أَقْرَرْنَا ۚ قَالَ فَاشْهَدُوا وَأَنَا مَعَكُم مِّنَ الشَّاهِدِينَ﴾
[ آل عمران: ۸۱]

و خدا از پيامبران پيمان گرفت كه شما را كتاب و حكمت داده‌ام؛ به پيامبرى كه آيين شما را تصديق مى‌كند و به رسالت نزد شما مى‌آيد بگرويد و يارى‌اش كنيد. گفت: آيا اقرار كرديد و عهد مرا پذيرفتيد؟ گفتند: اقرار كرديم. گفت: پس شهادت دهيد و من نيز با شما از شاهدانم.

کریم در این آیه

مدعی حقانیت هیرارشی انبیاء است:

مثلا

موسی به خدا قول دهده که عیسی را به رسمیت بشناسد و عیسی هم کریم را.

مسئله این است که در زمان بعثت عیسی، موسی زنده نبود و در زمان بعثت کریم، موسی و عیسی زنده نبودند.

کریم

اما ادعا می کند که الله از همه آنها پیمان گرفته که  به انبیای جدید بگروند.

کریم

بدین طریق

نفی دیالک تیکی همه ادیان قبلی توسط اسلام را تبیین می دارد.

یعنی

حقیقت دعاوی خود را و حقانیت رسالت خود را. 


ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر