۱۴۰۳ فروردین ۴, شنبه

قرآن کریم از دیدی دیگر (۲۱۹)

  

ویرایش و تحلیل

 از

فریدون ابراهیمی

﴿فَمَن تَوَلَّىٰ بَعْدَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ﴾
[ آل عمران: ۸۲]

و هر كه از آن پس سرپيچى كند از فاسقان است.

اگر پیروان پیامبران قدیم به پیامبر جدید، ایمان نیاورند و از او پیروی نکنند، جرو فاسقین محسوب می شوند.

کریم

مفهوم فاسق را به معنی خروج از اطاعت الهی به کار می برد.

فاسق

در افواه عمومی به کسی گفته می شود که با زن شوهردار رابطه برقرار کند.

﴿أَفَغَيْرَ دِينِ اللَّهِ يَبْغُونَ وَلَهُ أَسْلَمَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا وَإِلَيْهِ يُرْجَعُونَ﴾
[ آل عمران: ۸۳]

آيا دينى جز دين خدا مى‌جويند، حال آنكه آنچه در آسمانها و زمين است خواه و ناخواه تسليم فرمان او هستند و به نزد او بازگردانده مى شويد.

 کریم

در این آیه، به انتقاد از فاسقین می پردازد و جست و جوی دین دیگری جز اسلام را غیرمنطقی می داند.

دلیل کریم

کمافی السابق

عظمت الهی است.

نیاکان ما برای ترساندن این و آن، ماموتی و یا فیلی را نشان شان می دادند

کریم هم به عوض استدلال علمی و تجربی،

الله را و عظمت الهی را به رخ دگرمذهبان و لامذهبان می کشد.

﴿قُلْ آمَنَّا بِاللَّهِ وَمَا أُنزِلَ عَلَيْنَا وَمَا أُنزِلَ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَمَا أُوتِيَ مُوسَىٰ وَعِيسَىٰ وَالنَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمْ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ﴾
[ آل عمران: ۸۴]

بگو: به خدا و آنچه بر ما و بر ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و فرزندان او و نيز آنچه بر موسى و عيسى و پيامبران ديگر از جانب پروردگارشان نازل شده است، ايمان آورديم. ميان هيچ يك از ايشان فرقى نمى‌نهيم و همه تسليم اراده او هستيم.

کریم

در این آیه

از ایمان مسلمین به انبیای قبلی و به رسمیت شناسی همه آنها سخن دارد.


این بدان معنی است

که

اسلام

به نقد و نفی دیالک تیکی همه ادیان پیشین می پردازد

و

عملا

همه انها را توسعه می دهد و تکامل می بخشد.


ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر