زندگی مثل دوچرخه است
برای حفظ تعادل باید پیش تاخت.
البرت اینشتین
میم حجری
هی البرت
زندگی
مفهوم دقیقی نیست.
جامعه
مفهوم دقیقی است.
چون زندگی در چارچوب جامعه جاری است.
جامعه
از تبار طبیعت است.
جامعه
طبیعت ثانی و یا دوم است.
جامعه
طبیعتی است که انسانی شده است.
جامعه = طبیعت + روح (شعور، اندیشه)
انسان = طبیعت اول + طبیعت دوم و یا ثانی
انسان
موجودی نیمه طبیعی و نیمه جامعتی
است.
همه چیز هستی در تغییر و توسعه و تکامل است.
انسان و جامعه هم به همان سان.
دلیل توسعه و تکامل همه چیز هستی
ساختار دیالک تیکی همه چیز از ذرات تا کاینات است.
بالندگی و توسعه و ترقی و تکامل هستی
در بستر دیالک تیکی نو و کهنه صورت می گیرد:
نو
همیشه
به
نفی دیالک تیکی کهنه
می پردازد.
یعنی جنبه های منفی کهنه را نقد و نفی و حذف می کند
و
جنبه های مثبت کهنه را حفظ می کند و توسعه می بخشد.
به همین دلیل جامعه
مثل دوچرخه
فقط پیش می رود
بهتر می شود.
پس نمی رود.
بدتر نمی شود.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر