هاینریش گمکوف
برگردان
شین میم شین
فصل دهم
بیلان انقلاب
۳
کمک به مهاجران
مارکس
در وهله اول
به
یاری دیگر مهاجران المانی
به
تشکیل کمیته حمایت و همبستگی
مبادرت ورزید
تا
به
تعدیل ذلت مهاجران
مدد رساند.
مارکس و بعدها انگلس
به ریاست این کمیته انتخاب شدند.
اعضای کمیته هم خودشان تحت فشار عظیمی قرار داشتند.
علیرغم آن
تصمیم گرفتند که خودشان از صندوق همبستگی کمترین کمکی دریافت نکنند.
مارکس و انگلس
بسان همرزمانش
از آنجمله کارگران کمونیست هاینریش باوئر و کارل فندر
ماه ها در تلاش پیدا کردن منابع کمک به مهاجران بودند
و
از
هواداران
پول جمع اوری می کردند و سرپناه و محل کاری برای مهاجران پیدا می کردند و به نومیدان امید می دادند.
انگلس
منشی کمیته بود
و
قبل از همه
مسئولیت مکاتبه و جمع آوری پول برای کمیته را به عهده داشت.
در اعلامیه همبستگی کمیته آمده بود:
«امید ما این است،
که
کسانی که در راه آزادی و آبروی خلق المان به مبارزه مسلحانه برخاسته اند،
مجبور نشوند که نان بخور و نمیر خود را در کنج خیابان های لندن گدایی کنند.»
(مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد ۷، ص ۵۵۳)
اعلامیه مؤثر افتاد و از شهرهای مختلف انگلستان و فرانسه و آلمان و امریکا حمایت های مالی به صندوق کمیته همبستگی سرازیر شد.
چه بسا
۵۰ تا ۶۰ کارگر بیکار
با این حمایت مالی تا پیدا کردن کار مورد حمایت قرار گرفتند.
کمیته همبستگی
مدتی
با اجاره خانه ای با آشپزخانه مشترک و محل تولید دستی کوچک
به
جلوگیری از بی سرپناهی و گرسنگی مهاجران
می پرداخت.
مارکس و انگلس
بنا بر تجارب شخصی خود می دانستند
که
این حمایت و همسبستگی
چه تأثیر مادی و روحی بر مهاجران خسته از پیکار در راه انقلاب می گذارد و چه شهامت و نیرویی به آنها اعطا می کند.
همبستگی از همرزمان و همراهان
برای
مارکس و انگلس
امری طبیعی بود
و
بیانگر اخلاق کمونیستی بود.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر