برگردان
۱۰
· هم قانون ارتجاعی تجمعات رایش (۱۹۰۸) که جوانان زیر ۱۸ سال را مجاز به فعایت سیاسی نمی دانست و هم سیاست انحلال سازمان های مستقل کارگری جوانان توسط رهبران راستگرای سوسیال ـ دموکرات و سندیکاهای کارگری مانع رشد جنبش کارگری جوانان گردید.
۱۱
· نمایندگان انقلابی طبقه کارگر آلمان، به ویژه کارل لیبکنشت، روزا لوکزمبورگ و کلارا ستکین، برای دفاع از منافع کارگران جوان و برای دفاع از تربیت آنتی میلیتاریستی و سوسیالیستی و سمتگیری انقلابی آنها، به مقاومت در مقابل نیروهای اوپورتونیستی برخاستند.
۱۲
· کارل لیبکنشت در عین حال، رهبر خارق العاده جنبش بین المللی کارگری جوانان بود.
۱۳
· کارل لیبکنشت جزو مؤسسین انجمن بین المللی سوسیالیستی جوانان در ماه اوت ۱۹۰۷ در اشتوتگارت بود و تا سال ۱۹۱۰، رهبری آن را به عهده داشت.
۱۴
· به ابتکار ولادیمیر لنین و روزا لوکزمبورگ، احزاب بین الملل دوم در کنگره سوسیالیستی بین المللی در اوت ۱۹۰۷ در اشتوتگارت، سازماندهی تربیت سوسیالیستی جوانان کارگر را به مثابه جزئی از مبارزه بر ضد میلیتاریسم و جنگ بین المللی (جهانی) تصویب کردند.
۱۵
· کارل لیبکنشت در سال ۱۹۰۷، تجارب کار سوسیالیستی و آنتی میلیتاریستی جوانان را که تا آن زمان جمع آمده بود، در اثری تحت عنوان «میلیتاریسم و آنتی امپریالیسم» با توجه به جنبش بین المللی جوانان تعمیم بخشید.
۱۶
· کارل لیبکنشت بر این مبنا به توسعه برنامه مبارزاتی آنتی میلیتاریستی انقلابی جنبش بین المللی کارگری جوانان مبادرت ورزید.
۱۷
· پس از شروع جنگ جهانی اول و فروپاشی بین الملل دوم تضاد میان خط مشی انقلابی و خط مشی اوپورتونیستی آشکارا شعله ور شد.
۱۸
· کنفرانس غیر قانونی اوستر ینا در سال ۱۹۱۶، که در آن، نمایندگان جوانان سوسیالیست اوپوزیسیون از شهرهای مختلف آلمان شرکت داشتند، برای توسعه جنبش کارگری جوانان از اهمیت بزرگی برخوردار بود.
۱۹
· کارل لیبکنشت هم به عنوان نماینده گروه اسپارتاکوس در این کنفرانس شرکت داشت.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر