استالینیسم (۱۲)

 

ورنر هوفمن

(۱۹۲۲ ـ ۱۹۶۹)

برگردان

میم حجری

 

پیشکشی به رنج برندگان و اندیشندگان

 

نکته چهارم

ادامه

 

۱۴

·      و لنین در اثرش، تحت عنوان «دولت و انقلاب» (در سال ۱۹۱۷ میلادی) می نویسد:

 

الف

·      «در دوره گذار از سرمایه داری به کمونیسم، سرکوب ـ هنوز ـ لازم است.

 

ب

·      اما اینجا، ما با سرکوب اقلیتی متشکل از استثمارگران از سوی اکثریت متشکل از استثمار شوندگان سر و کار داریم.

 

پ

·      دستگاه خاصی، دستگاه سرکوب خاصی، به اصطلاح «دولتی» ـ هنوز ـ لازم است، دولتی که دولت گذار است، یعنی دیگر، دولت به معنی واقعی کلمه نیست.

 

ت

·      زیرا سرکوب اقلیتی متشکل از استثمارگران از سوی اکثریت بردگان کار دیروزی، امر نسبتا ساده و طبیعی است و خون به مراتب کمتری در مقایسه با خونی که در جریان سرکوب قیام بردگان، رعایا و کارگران ریخته شده، ریخته خواهد شد و برای بشریت به مراتب ارزانتر تمام خواهد شد.

 

ث

·      این امر مغایرتی با آن ندارد، که ضرورت وجودی دستگاه سرکوب خاصی، با بسط دموکراسی میان اکثریت قریب به اتفاق جمعیت کشور، از بین برود.

 

ج

·      طبیعی است که استثمارگران نمی توانند بدون داشتن دستگاه دولتی پیچیده ای به سرکوب خلق موفق شوند.

 

ح

·      خلق ـ اما ـ با به اصطلاح «دستگاه» بسیار ساده ای و چه بسا بدون «دستگاهی»، بدون دستگاه خاصی، با اتکاء بر سازمان ساده ای از توده های مسلح، می تواند از عهده سرکوب استثمارگران بر آید.

 

خ

·      سازمانی ازنوع شوراهای کارگران و سربازان، به عنوان مثال.»

·      (لنین،مجموعه آثار لنین»، « ۱۹۵۶، جلد ۱۵، ص ۴۷۷)

 

۱۵

·      لنین ادامه می دهد:

 

الف

·      «لحظه ای که کلیه اعضای جامعه و یا حداقل، اکثریت قریب به اتفاق آنها، فن دولتمداری را بیاموزند و زمام حکومت دولتی را به دست گیرند، این لحظه، لحظه شروع از بین رفتن هر نوعی از حکومت ـ به طور کلی ـ خواهد بود.

 

ب

·      دموکراسی، هرچه کاملتر باشد، لحظه زاید شدن دولت، به همان اندازه، نزدیکتر خواهد بود.

 

پ

·      «دولت»، یعنی دولتی که از کارگران مسلح تشکیل یافته و دیگر، «دولت» به معنی واقعی کلمه نیست، هر چه دموکراتیک تر باشد، میرائی دولت به همان اندازه سریعتر می شود.»

·      (لنین،مجموعه آثار لنین»، ۱۹۵۶، جلد ۱۵، ص ۴۷۷)

 

۱۶

·      تبدیل دولت از یک «قدرت خاص» به یک «قدرت عام» خلق (مارکس)، ورود آزاد مردم به ادارات دولتی، سیستم انتخابات عمومی، عزل مأمورین دولتی و کنترل مداوم آنها از سوی خلق را امکان پذیر می سازد.

·      (کارل مارکس، «راجع به کمون پاریس در «کلیات مارکس و انگلس»، جلد ۱۷، ص ۳۳۹)

 

۱۷

·      لنین هم به این معنا ست که حتی قبل از پیروزی انقلاب اکتبر، چه برسد به بعد از پیروزی آن، اجرای فوری «حسابرسی و کنترل» را، یعنی «عملی کردن کنترل واقعا کلی و عمومی از سوی تمامت خلق» را و نهایتا «گذار از کنترل کارگری به اداره کارگری را عملی می سازد.»

·      (لنین،مجموعه آثار لنین»، ۱۹۵۶، جلد ۱۵، ص ۲۳۲

·       جلد ۱۶، ص ۴۸

·      جلد ۱۵، ص ۴۸۸

·      جلد ۱۶، ص ۲۶۷

·      جلد ۱۷، ص ۲۳۱)

·      (لنین، «اقتصاد و سیاست در دوره دیکتاتوری پرولتاریا» در «مجموعه آثار لنین»، جلد ۳۰، ص ۹۳)

 

ادامه دارد.