چاله ها و چالش ها (381)

  «کسی که حقیقت را نمی داند، کودن است، 

ولی کسی که می داند» و وارونه جلوه اش می دهد، 

مزدور طبقه حاکمه است.

 

حزب لنینی و الگوی پیشنهادی برای حزب چپ

بهروز خلیق

سرچشمه:

اخبار روز

http://www.akhbar-rooz.com     

   

مسعود راد

این طرح حزبی بهروز خلیق امروزی و نوین است، اگر...

مسائل امروز راه حل های امروزی را می طلبند.

مشکلات هر دوره ای از تاریخ بر اثر مناسبات همان دوره پدید آمده اند و از این رو توسل به راه حلهای قدیمی برای حل مشکلات امروزی ناکارا ست.

بخصوص وقتی راه حل قدیمی ایدئولوژیک باشد، آنهم نگرشی که دوره عمر طبیعی یا لایف سایکل خود را طی کرده، این ناکارایی بسیار مایوس کننده تر خواهد بود.

محافظه کاران ایدئولوژیک یا ارتهمه وقایع را از دریچه نگرش محدود خود تعریف می کنند و با کمک گرفتن از چند نقل قول از رهبران ایدئولوژیک شان، راه حل را در ارجاع به گذشته می پندارند.

بی توجه به اینکه آن رهبران آن تصمیمات را برای مقابله با مسائل زمان خود اتخاذ کرده بودند و تسری دادن آن به هرزمانی در آینده لزوما با نیازهای زمان سازگاری ندارد.

امروزه در جهانی زندگی می کنیم که تکنولوژی ارتباطات راهها را کوتاه کرده، مرزها را درنوردیده و انسانهای آگاهتری نسبت به یکصد سال پیش تربیت کرده.

بخصوص شکل دولتهای موفق در این دوره تفاوت عمده یافته و دمکراسی خواهی حکومتهای توتالیتر را ذاتا نفی میکند.

مهمتر از همه، امروزه اعلامیه جهانی حقوق بشر، این ارزشمندترین سند تاریخ حیات اجتماعی بشر را در دست داریم که چهارچوب کشورداری نوین و رابطه دولت-ملت را ترسیم می کند.

از آنجا که اعلامیه جهانی حقوق بشر والاترین ارزشهای انسانی را ارج می نهد، به سرعت در بین مردم و بخصوص جوانان و روشنفکران جوامع مختلف رواج یافته و به مطالبه عمومی تبدیل شده به نحوی که دیگر مشکل بتوان برای احزاب و حکومتهای ناسازگار با حقوق بشر آینده روشنی تصور کرد.

به نظر من نوشته آقای خلیق از این رو ارزشمند است که واقعیتهای بالا را به خوبی در نظر گرفته و طرح امروزی و نوینی برای عرضه دارد.

حزبی که سوسیالیزم واقعی را در بهروزی عمومی مردم و نه فقط قشر خاصی می بیند و برای تحقق آن قائل به تکاثر دیدگاهها و تصمیم عمومی است.

تنها معتقدم که لازم است اتکا حزب به مبانی اعلامیه جهانی حقوق بشر بسیار پررنگ تر اعلام شود و در صدر فهرست مشخصات اعتقادی حزب قرار گیرد.

ربابه

« مسائل امروز راه حل های امروزی را می طلبند.»

(مسعود راد)

·        هنر بزرگ بعضی ها بحث کلی و انتزاعی به قصد عوامفریبی است.

·        خوب منظور از مسائل امروزی کدام مسائل اند؟

1

·        بیش از یک میلیارد انسان در زیر خط فقر بسر می برند.

2

·        مردم از بیچارگی و یأس و نومیدی کودکان خود را به دو دلار می فروشند، به هنگامی که قیمت بزغاله 20 دلار است.

3

·        کودکان مردم نان بخور و نمیر خود را در مزبله ها می جویند.

4

·        حقوق بشر کذائی با تأیید سازمان ملل در روز روشن علنا لگدمال می شود.

·        بر سر معبرها کنده ها و ساطورها بکار اند و در روز روشن کودکان و جوانان مردم را سر می برند و  گردن می زنند.

5

·        حق ملل زیر علامت سؤال بزرگی قرار دارد و به ملل جهان شیوه زیست شان بی شرمانه و قلدر مأبانه دیکته می شود.

6

·        فقط باید عینک ایدئولوژیکی طبقاتی ـ انگلی را از چشم خود برداشت و دید.

7

·        ضمنا چه کسی برای حل مسائل کذائی امروز، راه حل دیروز را پیشنهاد کرده است؟

8

·        طرف حزب جبهه واره سوسیال ـ دموکراتیکی موسوم به «چپ ها» در آلمان را کپیه می کند و به حساب حزب چپ برای ایران رها شده در عهد عتیق توجیه و تجویز می کند.

9

·         حزب چپ های آلمان که توده های مولد وزحمتکش آلمان را نمایندگی نمی کند.

الف

·        حزب چپ های آلمان  جناح چپ سوسیال ـ دموکراسی آلمان است که ذره ذره اش حزب بورژوائی ـ انحصاری ـ دولتی است.

ب

·        جناح چپ احزاب بورژوائی برای عوامفریبی استراتژیکی و برای انحراف جنبش رادیکال توده ای در لحظات تاریخی معین است:

·        آنگاه که خیزش خلق نظام سرمایه داری را زیر علامت سؤال قرار می دهد، لافونتن ها و گیزی ها از اوتومبیل های چند صد هزار دلاری شان پیاده می شوند و با کراوات سرخ، جنبش خلق را مهار و رام می کنند و به بی راهه بورژوائی سوق می دهند.

10

·        آره.

·        بورژوازی امروزی با بورژوازی دیروزی تفاوت دارد.

·        فقط از این لحاظ که امکانات تحمیق و تخریب خود را به درجه عالی تکمیل کرده و توسعه داده است و ده ها هزار مسعود راد در صنایع ایدئولوژیکی اش نسخه می پیچند.

11

·        جامعه و جهان به سربازخانه ای بدل شده است که ذره ذره جسم و روحش تحت کنترل طبقه حاکمه است.

«کسی که حقیقت را نمی داند، کودن است، ولی کسی که می داند» 

و وارونه جلوه اش می دهد، مزدور طبقه حاکمه است.

با پوزش از برتولت برشت

پایان