حزب لنینی و الگوی پیشنهادی برای
حزب چپ
بهروز خلیق
سرچشمه :
اخبار روز
http://www.akhbar-rooz.com
مسعود بهبودی
در هفته های گذشته مطالبی چند پیرامون الگوی
حزبی در سایت ها منتشر شد.
با انتشار این مطالب، می توان انتظار داشت که
به تدریج مقوله الگوی حزبی در روند پروژه وحدت چپ جای خود را باز کند، هدف از طرح
آن درک گردد و به عنوان موضوعی که پرداختن به آن از ضرورت برخوردار است، در بحث و
گفتگوها مورد توجه قرار گیرد.
(بهروز خلیق)
·
وقتی گفته می شود که قریب به اتفاق
اهالی کشور یأجوج و مأجوج، حرف دهن خود را و نتیجتا حرف این و آن را نمی فهمند،
منظور همین است:
1
می توان انتظار داشت که به تدریج مقوله الگوی
حزبی در روند پروژه وحدت چپ جای خود را باز کند.
(بهروز خلیق)
·
بهروز خلیق دنیائی نیرو و انرژی
صرف کرده اند، تا «الگوی حزبی» خود را تا سطح مقوله ارتقا دهند و بدین طریق و
ترفند جائی برای این مقوله ی خودساخته خود در «پروژه وحدت چپ» باز کنند.
·
بی آنکه حتی به خاطر مبارک شان
خطور کند که برای تشکیل «جبهه چپ» (چپ بی تردید به مثابه عنوانی غلط انداز و بی
محتوا) کمترین ربط و نیازی به مقوله کذائی «الگوی حزبی» ندارد.
·
در هر جبهه ای هر دار و دسته ای
تحت هر عنوان حول شعار تاکتیکی و یا حتی استراتژیکی معینی گرد می آیند.
·
در این صورت کسی برای کسی دیگر
الگوی حزبی تعیین نمی کند.
2
هدف از طرح آن درک گردد و به عنوان موضوعی که
پرداختن به آن از ضرورت برخوردار است، در بحث و گفتگوها مورد توجه قرار گیرد.
(بهروز خلیق)
·
خواننده ای که ذره ای مغز در کله
داشته باشد، از خواندن این جملات دود از کله و مغز فلک زده پنهان در آن بلند می
شود.
·
الگوئی برای تشکیل حزبی مورد بحث
قرار می گیرد که محتوا و ماهیت طبقاتی اش مسکوت مانده است و ضمنا نه حزب، بلکه
جبهه ای مورد نظر بوده است.
·
حالا حتما حریفی می پرسد که به چه
دلیل ما به این نتیجه رسیده ایم.
·
دلیلش را خود بهروز خلیق در پایان
سلسله مقالات خود داوطلبانه و دو دستی تقدیم می کنند:
ما (سازمان اکثریت) از الگوی حزب یکدست فاصله گرفته ایم.
و براین باوریم که حرب مورد نظر ما می تواند نحله ها و گرایش های مختلف چپ را دربرگیرد:
گرایش چپ دموکرات
سوسیالیست
سوسیال دموکرات ها
کمونیست ها
و گرایش های دیگر.
وجود تنوع فکری ـ سیاسی در چارچوب کلی اسناد
دیدگاهی، برنامه ای و سیاسی حزب،
بر پویائی و زنده بودن حزب می افزاید.
3
·
خواننده با خواندن این دلیل قوی بی
شک جنون می گیرد و از خانه بدر می زند تا به برهوتی خالی از بنی بشر پناه برد:
·
چرا و به چه دلیل؟
4
ما (سازمان اکثریت) از الگوی حزب یکدست فاصله گرفته ایم.
·
به این دلیل که خود حزب «بلشویکی
وطنی» (سازمان اکثریت) نه حزبی یکپارچه و وحدتمند، بلکه جبهه ای از اعضا و
نمایندگان طبقات اجتماعی مختلف و متنوع است و هر کسی ساز ایدئولوژیکی خاص خود را
می زند.
·
بدین طریق گوشی دست خواننده می آید
که حزب مؤسس جبهه موسوم به «حزب کذائی چپ»، خود بیغوله ای است و روی حرف رئیس آن
اصلا نمی توان حساب کرد.
·
چون خلیق هم بسان خلایق دیگر، نه
بیانگر نظر «واقعا ناموجود» سازمان «اکثریت»، بلکه بیانگر نحله ای و یا فراکسیونی
در آن است.
5
براین باوریم که حزب مورد نظر ما می تواند
نحله ها و گرایش های مختلف چپ را دربرگیرد:
گرایش چپ دموکرات
سوسیالیست
سوسیال دموکرات ها
کمونیست ها
و گرایش های دیگر.
·
جبهه موسوم به «حزب چپ» مورد نظر
رئیس جبهه «اکثریت» می تواند گرایشات ایدئولوژیکی و طبقاتی زیر را در برگیرد:
الف
گرایش چپ دموکرات
·
خوب منظور از این دار و دسته چیست؟
·
چپ دموکرات نماینده کدام طبقه
اجتماعی است و جهان بینی آن از چه قرار است؟
ب
گرایش چپ سوسیالیست
·
محتوای پنهان در این مفهوم از چه
قرار است؟
·
آیا منظور بهروز خلیق از این
مفهوم، کپیه همان احزاب سوسیالیست فرانسه، حزب کار اسرائیل و غیره است؟
ت
گرایش سوسیال دموکرات ها
·
گرایش سوسیال ـ دموکراسی تا حدودی
معلوم است:
·
حزب سوسیال ـ دموکرات (اجتماعییون
ـ عامیون) روزی روزگاری در ایام حیات مارکس و انگلس، حزب طبقه کارگر بوده است و
بعد در اثر خیانت برنشتاین و کائوتسکی و شرکاء منافع و ایدئولوژی طبقه کارگر را در
مذبح بورژوازی امپریالیستی فدا کرده و دیری است که یکی از احزاب بورژوازی انحصاری
ـ دولتی است و کاری نمی کند که دیگر احزاب بورژوائی نکنند.
·
احزاب سوسیال ـ دموکرات زر ورق
سرخی برای محتوای طبقاتی سیاهی اند.
پ
کمونیست ها
و گرایش های دیگر. (؟!!)
·
خواننده دور اندیش حتما با خود
خواهند گفت:
·
عجب خطای خطیری خیاط الگوی جبهه
موسوم به «حزب چپ» مرتکب می شود.
·
ظاهرا حواس خیاط بکلی پرت است.
·
چون در ایران بیش از تعداد کارگران
حزب کمونیست وجود دارد.
·
آنهم چه احزاب کمونیست عجیب و
غریبی!
·
فقط باید فانتزی و توان تخیل داشت
و تصور حزبی را کرد که حاوی حد اقل چند هزار حزب کمونیست و ماورای کمونیست باشد.
·
بهروز خلیق اگر به جای رونویسی از
کتب «علمای» طبقه حاکمه، سری به انترنت می زد، با اعجوبه هائی از احزاب کمونیست
برخورد می کرد که حتی مارکس و انگلس را قبول ندارند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر