ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿وَلْتَكُن مِّنكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ
بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ
الْمُفْلِحُونَ﴾
[ آل عمران: ۱۰۴]
بايد كه از ميان شما گروهى باشند كه به خير دعوت كنند و امر به معروف و نهى از منكر كنند.
اينان رستگارانند.
کریم در این آیه،
مسلمین را به رعایت دیالک تیک امر به معروف و نهی از منکر دعوت می کند.
این دیالک تیک، یکی از مهم ترین دیالک تیک های کریم است.
محتوای این دیالک تیک، روشنگری است.
مسلمین اما تفسیری فاشیستی و فوندامنتالیستی از این دیالک تیک می کنند.
به عوض روشنگری، دست به ترور دگراندیش و دگرباش و دگر مذهب می زنند.
این هم شرم انگیز است و هم به ترور و سرکوب و ستم بر همنوع
منجر می شود.
﴿وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِن بَعْدِ مَا
جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ ۚ وَأُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ﴾
[ آل عمران: ۱۰۵]
همانند آن كسان مباشيد كه پس از آنكه آيات روشن خدا بر آنها آشكار شد، پراكنده گشتند و با يكديگر اختلاف ورزيدند، البته براى اينان عذابى بزرگ خواهد بود.
کریم
ظاهرا
دلیل احتلافات نظری مردم را نمی داند.
اختلافات نظری
در تحلیل نهایی
ناشی از اختلافات طبقاتی اند.
شعور جامعتی
همیشه تابع وجود جامعتی است.
آشتی میان برده و ارباب، رعیت و فئودال، کارگر و بورژوا محال است.
برای اینکه آب منافع طبقاتی آنها در جوی واحدی نمی رود.
﴿يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌ ۚ فَأَمَّا الَّذِينَ
اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَكَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ فَذُوقُوا
الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ﴾
[ آل عمران: ۱۰۶]
آن روز كه گروهى سپيدروى و گروهى سيه‌روى شوند به آنان كه سيه‌روى شده‌اند مى‌گويند:
آيا شما پس از ايمان آوردنتان كافر شديد؟ به سبب كافر شدنتان بچشيد عذاب خدا را.
در روز قیامت به نظر کریم،
مردم دو دسته خواهند بود:
دسته ای سپید روی خواهد بود و دسته دیگر، سیه روی.
کریم
دیالک تیک سعادت و ذلت
را
به شکل دیالک تیک سپید رویی و سیه رویی تصور و تصویر می کند.
ایراد اخلاقی و رفتاری نهفته در این آیه کریم
شادمانی سپیدرویان از ذلت سیه رویان است.
این طرز تفکر اخلاقی کریم
ضد هومانیستی است.
هیچ بشر دوست انقلابی
از ذلت همنوع شادمان نمی گردد.
﴿وَأَمَّا الَّذِينَ ابْيَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِي رَحْمَةِ اللَّهِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ﴾
[ آل عمران: ۱۰۷]
اما آنان كه سپيدروى شده‌اند، همواره غرق در رحمت پروردگار باشند.
سپید رویان اهل بهشت اند و سیه رویان اهل دوزخ.
کریم در این دو آیه
باز هم دیالک تیک تهدید و تطمیع (بیم و امید) را به خدمت گرفته است.
﴿تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ ۗ وَمَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْمًا لِّلْعَالَمِينَ﴾
[ آل عمران: ۱۰۸]
اينها آيات خداست كه به حق بر تو فرو مى‌خوانيم. و خدا به مردم جهان ستم روا نمى‌دارد.
کریم
برای پر کردن جای خالی استدلال علمی و تجربی و منطقی،
مرتب اعلام می دارد که دعاوی اش از آسمان نازل می شوند.
﴿وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ﴾
[ آل عمران: ۱۰۹]
از آن خداست هر چه در آسمانها و زمين است و كارها بدو بازگردانيده شود.
کریم
در این آیه،
از الله، اربابتصور و اربابتصویر عرضه می دارد.
الله مالک بزرگ همه چیز زمین و آسمان است.
اکنون می توان فهمید که الله، نتیجه تجرید اربابان زمینی است.
الله
مفهومی بیش نیست.
همه صفات حسنه و قبیحه الله را خوانین و سلاطین برده دار و فئودال دارند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر