۱۴۰۰ شهریور ۱۵, دوشنبه

زندگی مارکس و انگلس (۲۷)

  The young Friedrich Engels


هاینریش گمکوف

برگردان

شین میم شین

 

۱

استخدام در شرکت لئوپولد

 

وقتی مارکس از برلین به تریر برمی گشت،

مدرک دکترای خود را در کیف

و

نقشه های علمی مختلفی را در سر داشت

و

تا آن زمان غیر از دو شعر تحت عنوان «اشعار وحشی»  در مجله ای در برلین در سال ۱۸۴۱

چیزی منتشر نکرده بود.

این دو شعر

تنها انتشارات او به نام خودش بود.

                                                   

شاید

فریدریش انگلس که در برمن زندگی می کرد،

این دو شعر او را خوانده بود.

 

به همان سان که مارکس در قهوه خانه برلین مقالاتی از فریدریش اسوالد را خوانده بود،

بدون اینکه بداند که این اسم مستعار فریدریش انگلس است

که بهترین دوست آتی او خواهد بود.

 

فریدریش انگلس

در مدتی که مارکس به تحصیلات دانشگاهی در برلین مشغول بود،

 در برمن به کردوکار انتشاراتی غنی حیرت انگیزی اشتغال داشت.

 

اما چگونه؟

 

پدر انگلس برای اینکه او را به تاجر سرشناسی تبدیل کند، در سال ۱۸۳۸ به برمن فرستاده بود.

 

قرار بود که انگلس در شرکت تجاری بزرگ هاینریش لئوپولد که یکی از دوستان و همکاران پدرش بود، به تکمیل تآموزش تجاری نایل آید.

 

فریدریش

در این شرکت به عنوان کارمند به کار گمارده شده بود.

 

 محل کار فریدریش انگلس کنتور (بخش تجارت خارجی) بود.

 

وظایف او

را

رونویسی از نامه های تجاری، تحریر نامه ها و هر از گاهی کنترل کالاهای انبار شده در انبارهای شرکت

تشکیل می دادند.

 

او

ضمنا می بایستی در بسته بندی کالاها هم کمک کند.

 

کسب و کار شرکت

در وهله اول

تجارت ماورای دریاها

و

علاوه بر آن صادرات کالاهای پشمی، پرسلان (فراورده های سرامیکی و غیره)، سیگار و مواد غذایی بود.

 

واردات شرکت

را

قهوه، شکر و فراورده های دیگر از مستعمرات تشکیل می دادند.

 

لئوپولد

تاجر سرشناسی بود.

علاوه بر آن کنسول سلطنتی ـ ساکسونی در شهر آزاد برمن بود.

 

 او

علاوه بر دقت کافی به آموزش پسر خانواده دوستش، آزادی هایی را از او دریغ نمی کرد.

 

نامه های فریدریش که در این مدت و چه بسا در محل کارش نوشته، دال بر اینند.

 

فریدریش

در این نامه ها که به خواهرش ماری و دوستان دوره مدرسه اش فریدریش و  ویلهلم گربر نوشته، از روزگارش در برمن توضیحات دقیق و مفصل و طنزآمیزی داده است.

 

   دلیل نامه نگاری انگلس

نداشتن دوست هماندیش در برمن بود.

 

جای هماندیشی

را

   انگلس

با مکاتبه پر می کرد.

 

کار در شرکت تجاری به ارضای روحی او منجر نمی شد.

 

اما علیرغم آن، به انجام دقتمند تکالیف محوله شده به خود می پرداخت و داوطلبانه تسلط به رشته تجارت را فرامی گرفت.  

 

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر