ماهیت (ذات، باطن، بود) (۲)

پروفسور دکتر گونتر کروبر

برگردان

شین میم شین

۱۳

·      افلاطون ضمن تداوم بحشیدن به نظرات پوتاگوریست ها و الئات ها از موضع ایدئالیسم عینی، تئوری ایده ها را مطرح می سازد و اعلام می کند که در ورای جهان مادی، جهان ایده ها قرار دارد، که ماهیت جهان مادی را تشکیل می دهد و چیزهای مادی جز کپیه هائی ناقص از آن ماهیت های مطلق ایده ای نیستند.

۱۴

·      روح قبل از تولد به تماشای ایده ها پرداخته است و تصاویری از آنها را در حافظه خود انبار کرده است و با خود به همراه آورده است و دلیل شناخت ماهیت چیزها همین است.

·      مراجعه کنید به تداعی (یاد آوری) در تارنمای دایرة المعارف روشنگری

الف

·      (تداعی و یا یاد آوری مفهوم اصلی تئوری ایده ها در فلسفه افلاطون است.

ب

·      شناخت به نظر افلاطون، به خاطر آوردن دو باره ایده هائی است که روح ـ قبل از تولد خود ـ تماشا کرده است.

پ

·      این مسئله ذاتی همه انواع ایدئالیسم عینی است.

ت

·      مثلا هگل می گوید:

·      «منطق را باید به مثابه سیستم خرد محض، به مثابه عالم اندیشه های ناب بشمار آورد.

ث

·      این عالم حقیقت است که بدون قالب، در خود و برای خود وجود دارد.

ج

·      از این رو می توان گفت که این محتوا نشانگر خدا ست، آنسان که در ماهیت ابدی خویش، (قبل از آفرینش طبیعت و روح محدود آن)  بوده است.»

·      (هگل، «منطق»، مقدمه)

·       مترجم) 

۱۵

·      ارسطو جدا کردن ماهیت از پدیده (نمود) توسط افلاطون را  رد می کند:

الف

·      «ماهیت نمی تواند مجزا و گسیخته از پدیده (نمود) وجود داشته باشد.

ب

·      چون ماهیت چیزی نمی تواند مجزا از آن چیز وجود داشته باشد.

ت

·      پس چگونه می توانند ایده ها ـ اگر ماهیت چیزها هستند ـ مجزا از آنها وجود داشته باشند؟»

·      (ارسطو، «متافیزیک»، الف ۹.  ب ۹۹۱.)

ادامه دارد.