ماهیت (ذات، باطن، بود) (۵)

پروفسور دکتر گونتر کروبر

برگردان

شین میم شین

گئورگ ویلهلم فریدریش هگل

 (۱۷۷۰ ـ ۱۸۳۱)

آثار هگل به 14 بخش طبقه بندی می شود:

آثار آغازین (جوانی)

آثار انتقادی ینا

طرح های سیستمی ینا

فنومنولوژی روح

منطق (کوچک و بزرگ)

فلسفه طبیعت

روح سوبژکتیف

روح اوبژکتیف (خطوط اصلی فلسفه حقوق)

فلسفه تاریخ

آثار مربوط به سیاست روز

فلسفه هنر

فلسفه مذهب

فلسفه و تاریخ فلسفه

دایرة المعارف علوم فلسفی

۳۸

·      هگل جدا کردن اصولی ماهیت و پدیده توسط کانت را مورد انتقاد دیالک تیکی قرار می دهد و رد می کند:

·      «پدیده نشاندهنده چیزی نیست که در ماهیت نباشد و در ماهیت چیزی نیست که بروز خارجی واقعی نداشته باشد.»

·      (هگل، «انسیکلوپدی (دایرة المعارف)»، پاراگراف ۱۳۹)

۳۹

·      انسان با شناخت  پدیده است که به شناخت ماهیت راه می گشاید.

۴۰

·      ماهیت اما از آنجا که تضاد هویت و تفاوت را در بطن خود دارد، نه فقط با وجود، بلکه قبل از همه با شدن در رابطه است  و ببرکت تضادمندی اش، می تواند به زایش پدیده های خود نایل آید.

۴۱

·      از همین جا معلوم می شود که هسته عقلی دیالک تیک هگل راجع به رابطه ماهیت و پدیده تحت تأثیر نیازهای سیستم ایدئالیستی ـ عینی او قرار دارد.

۴۲

·      ماهیت و  پدیده به نظر هگل تعین های «ایده مطلق» اند که در مسیر توسعه  خویش از پله های ماهیت، پدیده و بالاخره واقعیت که وحدت ماهیت و  پدیده است، بالا می رود.

ادامه دارد.