خیر و خوبی (نیکی) (2)

پروفسور ولفگانگ پطر ایش هورن

برگردان شین میم شین

·        خیر و خوبی اخلاقی باید از نقطه نظرهای زیر در نظر گرفته شود:

1

·        از نقطه نظر فونکسیون ایدئولوژیکی اخلاق

2

·        از نقطه نظر نقش بلحاظ اجتماعی تنظیمگر و سازمانده  اخلاق در روند زندگی اجتماعی عملی

3

·        از نقطه نظر مبارزه طبقات و جهان بینی ها

·        و لذا در صحبت از خیر و خوبی اخلاقی و یا ضمن ارزیابی اخلاقی شیوه های رفتار  بمثابه خوب و نیکو، ، هدف ـ در تحلیل نهائی ـ تعیین و تثبیت هنجارهای عمل، رفتار و تفکر  و هدایت ایدئولوژیکی انگیزش انسان ها ست و نه انعکاس واقعیات امور عینی در قالب مفاهیم و احکام.

·        مراجعه کنید به هنجار  در تارنمای دایرة المعارف روشنگری

·        بنابرین، خیر و خوبی  اخلاقی به شرح زیر مطرح می شود:

1

·        بمثابه گشتاور هنجاری ارزیابی کننده ی فونکسیون شعور

2

·        بمثابه گشتاور آماجگذار فونکسیون شعور

3

·        بمثابه گشتاور تصمیم گیر فونکسیون شعور

4

·        بمثابه گشتاور بلحاظ اجتماعی سازمانده فونکسیون شعور

5

·        خیر و خوبی و نیکی اخلاقی عام ترین و فراگیر ترین بیان اصول اساسی هر سیستم اخلاقی را تشکیل می دهد.

6

·        خیر و خوبی و نیکی اخلاقی نشاندهنده اعتباری است که هر سیستم اخلاقی بدان قائل می شود.

·        این مسئله را می توان از نقطه نظر سمیوتیکی نیز بررسی کرد.

·        (سمیوتیک به علم علائم مثلا علائم زبانی اطلاق می شود. مترجم)

1

·        برای این کار باید معانی اخلاقی خاص تبیین زبانی «خیر و خوبی و نیکی» در محاوره رایج میان انسان ها در نظر گرفته شوند.

2

·        اینجا می توان از «قضاوت ارزشی» اخلاقی به بررسی شروع کرد.

3

·        قضاوت های ارزشی اخلاقی باید بمثابه تبیین های زبانی تلقی شوند که برای کد گذاری و اشاعه هنجارهای اخلاقی و یا برای انگیزش رفتار متناسب با هنجارهای اخلاقی بکار می روند.

·        ضمنا فرم توصیفی تبیین زبانی، این احساس را در آدمی زنده می کند که گویا خیر و خوبی  و نیکی نهفته در فرامین اخلاقی، نظامی واقعا موجود و سرپیچی ناپذیر است.

4

·        این یکی از خودویژگی های فونکسیون عملی زبان است که در فرمولبندی و اشاعه هنجارهای اخلاقی دیده می شود.

5

·        استعمال واژه «خیر و خوبی» را نیز باید بلحاظ فونکسیون عملی زبان درنظر گرفت.

6

·        با ساختن اسم (دستور زبانی) «خیر و خوبی و نیکی» از صفت (دستور زبانی) «خیر و خوب و نیکو»، مسند سازی مطروحه در قضاوت های ارزشی اخلاقی از قبیل «خیر و خوب  است» (آدم خوبی است، دختر خوبی است، چیز خوبی است!) جامه شیئیت کاذب به خود می پوشد.

7

·        ما اینجا هم با تبیین زبانی ئی سروکار داریم، که در خدمت اشاعه هنجارهای اخلاقی است:

الف

·        تبیین زبانی، بواسطه فرم زبانی، اعتبارمندی فرامین اخلاقی را بدرجه شیئیت، به درجه امری واقعا موجود ارتقا می دهد.

ب

·        تبیین زبانی، بواسطه فرم زبانی، انتقاد از فرامین اخلاقی را به عنوان لغو نظام جلوه گر می سازد.

ت

·        تبیین زبانی، بواسطه فرم زبانی، حول فرامین اخلاقی حتی هاله یک سوبژکتیویته، یک اوتوریته و قدرت مستقل می کشد.

8

·        اعتبارمندی هنجارهای اخلاقی که بوسیله «خیر و خوب و نیکو» و یا «خیر و خوبی و نیکی» بطور ایدئولوژیکی مشروعیت کسب می کند، در تحلیل نهائی، چیزی جز حق تاریخی بطور ایدئولوژیکی فرمولبندی شده، توسط قوای اجتماعی (بویژه قوای طبقاتی) مربوطه، برای پیشبرد منافع خصوصی شان نیست.

9

·        خیر و خوبی  اخلاقی عبارت است از نحوه و نوع خاص و ایدئولوژیکی اعلام، اجرا و پیشبرد منافع طبقاتی معینی در مقابل منافع طبقاتی دیگر (و یا منافع اجتماعی معینی در مقابل منافع افراد و یا گروهبندی های منفرد)

ادامه دارد.