لــــــــحظه های ســــکوت

لــــــــحظه های ســــکوتم

پـــــر هیاهــــــــــو ترین دقــــایق زندگی ام هستند:
مــــــملو از آنــــــچـــه
مــــی خواهم بـــــــــــــــگویم
و
نــــــــــــمی گـــــویم.

سعید ملکی

سرچشمه:
صفحه فیس بوک
بهرام چنگائی

• اندیشه پس از گفتن، یعنی پس از جامه کلام پوشیدن، اندیشه به معنی واقعی کلمه می شود:
• اندیشه دیالک تیکی از ایده و واژه است، دیالک تیکی از حکم و جمله است، دیالک تیکی از محتوا و فرم است.

• خیلی وقت ها آدم خیال می کند که خیلی حرف ها برای گفتن دارد، ولی فقط خیال می کند.
• چون به محض اینکه می گوید، در می یابد که چیزی بدرد بخور در چنته نداشته است.

• در سکوت گنجینه ای وجود ندارد.
• شاید در سکوت، توهمی باشد، تخیلی باشد.

بسیاری از شعرا هم با سکوت کلی پوز داده اند،
شاید به این دلیل که حرفی معنامند برای گفتن نداشته اند!

پایان