سرچشمه:دایرة المعارف شوروی
(۱۹۷۹)
منبع:
تارنگاشت عدالت
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری
1
• صهیونیسم در صدد گسترش اسرائیل تا مرزهای «ارض بزرگ اسرائیل» است.
2
• صهیونیست ها برای نیل به این هدف به تبلیغ تز «یهودی‌ستیزی ابدی» مبادرت می ورزند و یهودی ستیزی را چه بسا تحریک می‌کنند.
3
• صهیونیسم شالوده سیاست دولت اسرائیل را تشکیل می دهد.
4
• صهیونیست ها دولت اسرائیل را میهن همه یهودیان، در هر کجا هم که زندگی کنند و هر نظری هم که نسبت به صهونیسم داشته باشند، قلمداد می کنند.
5
• بیست و هشتمین کنگره جهانی صهیونیسم که در ۱۹۷۲ در بیت المقدس برگزار شد، با نقض حقوق بین الملل، قطعنامه ای پیرامون تعهد جمعی همه سازمان های ملی (صهیونیستی و هوادار صهیونیسم) برای کمک به دولت یهودی تحت هر اوضاع و احوالی تصویت کرد، حتی اگر این به معنی مخالفت با مقامات ذيربط کشورهایی باشد که یهودیان در آن زندگی می‌کنند.
6
• سیاست اصلی و همیشگی صهیونیسم مبارزۀ آشکار و نهان بر ضد سوسیالیسم، جنبش جهانی کمونیستی و جنبش های رهایی بخش ملی و اتحاد شوروی و دیگر کشورهای سوسیالیستی بوده است.
7
• بلافاصله پس از پیروزی انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ در روسیه، صهیونیسم مبارزه فعال بر ضد حکومت جدید شوروی به راه انداخت.
8
• پس از جنگ جهانی دوم (۱۹۳۹- ۱۹۴۵)، در بحبوحه تشدید هر چه بیشتر بحران عمومی سرمایه داری، کمونیسم ستیزی و شوروی ستیزی صهیونیسم جهانی ابعاد وسیعتری به خود گرفت.
9
• تغییر تناسب قوا در جهان به سود سوسیالیسم، حل پیروزمندانه مسأله ملی (از آنجمله مسأله یهود) در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و حمایت مستمر اتحاد شوروی از مبارزه رهایی بخش خلق‌های عرب موجب تشدید تبلیغات و فعالیت ضد شوروی و ضدکمونیستی صهیونیسم شده است.
10
• صهیونیسم بین المللی سعی دارد وحدت اخلاقی و سیاسی مردم کشورهای سوسیالیستی را تخریب نماید و مانع مشارکت شهروندان قومیت یهود در ساختمان سوسیالیسم و کمونیسم شود.
11
• صهیونیسم به دنبال خرابکاری در کاهش تشنج بین‌المللی و به ویژه عادی سازی روابط شوروی – آمریکا ست.
12
• صهیونیسم بین‌المللی به مثابه گردان ضربتی امپریالیسم، استعمار و نواستعمار مخالف جنبش های رهایی بخش ملی خلق های آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین است.
13
• در خاورمیانه، محافل حاکمه صهیونیستی سیاست ارضی تجاوزگرانه و توسعه طلبانه مداوم را به هزینه مردم عرب، به ویژه مردم فلسطین پیش می برند.
14
• این سیاست اسرائیل را به ژاندارم امپریالیسم در خاورمیانه بدل کرده و علت اصلی درگیری های نظامی ۱۹۴۸- ۴۹، ۱۹۵۶، ۱۹۶۷، و ۱۹۷۳ عرب - اسرائیل بوده است.
15
• صهیونیسم به یکی از متحدین اصلی امپریالیسم در مبارزه جهانی آن بر ضد جنبش های رهایی بخش ملی بدل شده است.
ادامه دارد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر