مسعود دلیجانی• چو آتشی شکسته بال
• از هجوم بادهای سهمگین
• همچنان،
• فراز را شناوریم.
• و خود چو باد
• به روی موج خفته می رمیم
• که موج سرکشی بپروریم.
• تو باد را نگر
• چه سان ز چهره ای کریه
• به چهره ای زلال می خزد.
پایان
۱۳۹۰ اسفند ۱۰, چهارشنبه
باد
مسعود دلیجانی• چو آتشی شکسته بال
• از هجوم بادهای سهمگین
• همچنان،
• فراز را شناوریم.
• و خود چو باد
• به روی موج خفته می رمیم
• که موج سرکشی بپروریم.
• تو باد را نگر
• چه سان ز چهره ای کریه
• به چهره ای زلال می خزد.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر