۱۳۹۹ اردیبهشت ۲۶, جمعه

رفتار گرائی (۱)

 
پروفسور دکتر مانفرد بور
پروفسور گئورگ کلاوس
برگردان 
شین میم شین

 رفتارگرائی 
جریانی در روانشناسی بورژوائی است 
که
 در
 دهه اول قرن بیستم 
در 
ادبیات ایالات متحده آمریکا
 پا به عرصه وجود نهاده است.

  رفتارگرائی 
عمدتا 
به
 بررسی رفتار (واکنش های) انسان و حیوان نسبت به تأثیرات (تحریکات) محیط زیست می پردازد.
  (روانشناسی رفتار)
 
 رفتارگرائی
 ـ بلحاظ فلسفی ـ 
تحت تأثیر شدید پوزیتیویسم 
قرار دارد.

  مراجعه کنید 
به 
پوزیتیویسم
 در 
تارنمای دایرة المعارف روشنگری
 
 تأثیر پوزیتیویسم بر رفتارگرائی 
را 
می توان بویژه در این دید 
که
 رفتارگرائی 
هر حکمی 
را 
که
 از 
توصیف رفتار و یا شیوه رفتار
 فراتر می رود، 
با زدن مهر غیرعلمی (متافیزیکی) بودن بر آن، 
رد می کند.

 (صفت متافیزیکی
برای اجامر پوزیتویسم
حکم فحش واژه
را
دارد.
مترجم)

 رفتارگرائی
 اعتبارعلمی احکام مربوط به شعور، تفکر، احساس، عاطفه و غیره 
را 
زیر علامت سؤال می برد.

  مفاهیمی
 از 
این قبیل
 که
 به
 انعکاس تحولات روانی درونی انسان ها می پردازند، 
از 
دیدگاه رفتارگرائی 
چیزی جز تصورات روحی مذهبی نیستند.

 
جان برودوس واتسون 
(۱۸۷۸ ـ ۱۹۵۸)
روانشناس امریکائی
مؤسس مکتب پسیکولوژیکی رفتارگرائی
آثار:
رفتارگرائی
روانشناسی از دیدگاه رفتارگرائی

 بنیانگذار رفتارگرائی 
جان واتسون
 نام داشت 
و
 از
 نمایندگان برجسته آن 
می توان افراد زیر را نام برد:

الف
هریک

ب
  هول

ت
  لاشلی

پ
 مید

ث
 
ادوارد لی تورن دایک 
(۱۸۷۴ ـ ۱۹۴۹)
روانشناس امریکائی
بررسی های او در زمینه رفتار حیوانات به رفتارگرائی منتهی شد.
آثار:
اصول اساسی آموزش

 تورن دایک

ج
  تولمن

ح
 وایس
 
 رفتارگرائی
 با 
تکیه بر نتایج نویروفیزیولوژی و روانشناسی کردوکار عصبی عالی 
به 
رد تصور ایدئالیستی ـ روحی می پردازد 
که
 بنا بر آن 
روان چیزی مجزا و مستقل از ماده است 
و 
لذا متدهای بررسی عینی 
را 
به
 خطه آن 
راه نیست.
 
 رفتارگرائی
 اما 
به 
غلط 
نتایج زیر را می گیرد:

الف
  رفتارگرائی افراطی
 اعلام می کند 
که
 شعور بطور عینی اصلا وجود ندارد.

ب
  رفتارگرائی
 امکان بررسی علمی شعور
 را 
زیر علامت سؤال قرار می دهد.

ت
  رفتارگرائی 
در
 پژوهش پسیکولوژیکی، 
به 
جای شعور، 
رفتار 
را 
قرار می دهد.

 بدین طریق از دیدگاه رفتارگرائی
 رفتار نه به معنی وحدت کردوکار روانی و فیزیکی، بلکه به معنی واکنش ارگانیسم انسانی و یا حیوانی نسبت به محیط زیست است.
 
 کشف رابطه میان واکنش های ارگانیسم نسبت به محیط زیست 
به
نظر رفتارگرائی 
موضوع واقعی پژوهش پسیکولوژیکی
 را 
تشکیل می دهد.
 
 هرآنچه که از این عدول کند، 
به
نظر رفتارگرائی 
(به معنی پوزیتیویستی اصیل آن) 
غیرعلمی 
(متافیزیکی) 
خواهد بود.
 
ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر