۱۳۹۹ خرداد ۷, چهارشنبه

درنگی در چیستایی حزب توده (۳)


بس نقش ها زدند 
ولی
 روز آزمون 

یک از هزارشان 
نشد 
آن بی نظیر ما
 
درنگی
از
میمحا نجار

نوید
 
سوال
 این
است   
که  
چرا   
حریف
هرگز
 به 
انتقاد از خود تن در نمی دهد و فقط به انتقاد از حزب توده  می پردازد؟ 
 
نوید
این «اندیشه»  بند تنبانی جوانشیر
را
هم
نقل
می کند
و
هم
از آن، 
کلام قصار و شعار
می سازد.
 
جوانشیر
آدم خوبی بوده،
ولی
سواد فلسفی و توان تفکر مفهومی 
نداشته است.
 
مسئول خریت های خطیر و خطاهای اخیر حزب توده
بخشا
شخص شخیص جوانشیر 
بوده است.
 
آثار جوانشیر
باید تحلیل شوند.
 
۲
سوال
 این
است   
که  
چرا   
حریف
هرگز
 به 
انتقاد از خود تن در نمی دهد و فقط به انتقاد از حزب توده  می پردازد؟
 
انتظار انتقاد 
از 
طویله های سیاسی از قبیل جبهه کذایی ملی و چریک های کذایی خلق و میملام و دیمدام 
داشتن،
 ساده لوحی بزرگی
است.
اگر 
نادانی بزرگی
نباشد.
 
چه رسد به انتظار انتقاد از خود
داشتن.
 
چرا و به چه دلیل؟
 
۳
سوال
 این
است   
که  
چرا   
حریف
هرگز
 به 
انتقاد از خود تن در نمی دهد و فقط به انتقاد از حزب توده  می پردازد؟
 
 
برای پیدا کردن پاسخ به این پرسش
باید پرسید:
انتقاد چیست؟
 
پیش شرط کسب لیاقت انتقاد و یا روشنگری،
کسب پیشاپیش لیاقت شناخت
است
و
پیش شرط کسب لیاقت شناخت،
آشنایی پیشاپیش با مفاهیم عرصه موضوعی مربوطه 
و
تمرین و آموزش فوت و فن تفکر مفهومی
است.

آشنایی با مفاهیم
چه مفاهیم میتولوژیکی (اسطوره ای)، چه مفاهیم تئولوژیکی (فقهی)، چه مفاهیم فیلوسوفیکی (فلسفی) و چه مفاهیم علمی (فیزیکی، شیمیایی، بیولوژیکی، پسیکولوژیکی، سوسیولوژیکی و غیره) و چه مفاهیم هنری و استه تیکی
مشقت عظیمی
می طلبد.
 
طلاب حوزه های علمیه
عمری 
را
برای آشنایی با مفاهیم فقهی 
تلف می کنند.
 
برای فراگیری علوم مختلف طبیعی، تجربی، ریاضی و انسانی و غیره 
نیز 
آشنایی با مفاهیم خاص هر کدام از آنها
الزامی است.
 
درد بی درمان آموزش در طویله جهان
عدم وقوف به همین حقیقت امر
است.
 
خیلی از الغا (الاغ ها) دکترای مثلا ویرولوژی می گیرند،
بدون اینکه مفاهیم مربوطه
را
فراگرفته باشند.
 
به
همین دلیل ۸ شان همیشه گرو ۹ شان
است.
 
اگر
جوانشیر
مثلا
با
مش کریم سنجاب
چند ثانیه حرف زده بود،
متوجه فاجعه می شد.
 
تمامت ثروت فکری این جماعت
مشتی کلمات قصار از این و آن است.
کلمات قصاری
که
عاجز از درک معنی تحت اللفظی شان هستند.
 
جوانشیر
حتی
در
همکاری حزبی با الغای توده ای کذایی
کلافه می شد.
 
چه بسا
از
من و من حضرات
به
تنگ می آمد و سگ می شد و پارس می کرد.
 
انتقاد و روشنگری
کار هر خر 
نیست.
 
پیش شرط انتقاد و روشنگری
به 
قول کانت
خروج پیشایپش و مشقت بار از خریت خودخواسته
است.
 
قدر تفکر مفهومی کسی داند
که
به
فوت و فن تفکر مفهومی احاطه دارد.
 
آموزش فوت و فن تفکر مفهومی
گام مهمی
در
خروج از خطه خریت و ورود به عالم آدمیت  
است.

درد بی درمان خود حزب توده
هم
همین بیگانگی با مفاهیم و تفکر مفهومی است.

حزب توده
به
همین دلیل
هرگز توان انتقاد (چه انتقاد از جامعه و چه انتقاد از خود) نداشته است.
اگر کسی ادعایی جز این داشته باشد،
یا
خودفریب است و یا عوامفریب و یا هر دو.

اگر 
حزب توده
انتقاد کرده بود،
خطا پشت سر خطا
مرتکب نمی شد.

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر