۱۳۹۹ خرداد ۱۰, شنبه

فمینیسم مارکسیستی (۱)

 
فمینیسم مارکسیستی
هایکه فریاف
مجله « دفاتر مارکسیستی» (۲۰ دسامبر ۲۰۰۹)
برگردان 
میم حجری

  مردان چپگرا
 نیز 
از 
پیشداوری های بورژوائی 
 مبرا نیستند.

 فمینیسم  
حتی در دهن برخی از مارکسیست ها 
طعم ناگوار عجیبی از وظیفه شناسی به جا می گذارد.
   
کسی که به بهانه «ربطی به مردان ندارد» مسائل مربوط به زنان  
را 
کنار می نهد، 
از
 دیدن مواد منفجره خارق العاده مقاومتی عاجز است 
که 
در  
مبارزه زنان به خاطر رهایش (ایمانسیپاسیون)
نهفته است.
 
   این اما فقط یکی از دلایل است.

  دلیل مبرم دیگر 
برای بررسی مسائل فمینیستی، 
اشتهای سیری ناپذیر سیستم اجتماعی واقعا موجود است.

  در 
 کاپیتالیسم 
بهترین ایده ها 
به  
سکه  
تبدیل می شوند.

  چه بسا حتی بدتر!
  هر ایده انتقادی ـ اجتماعی
 ـ بی اعتنا به سرمایه داری ستیزی آن حتی ـ 
دیر یا زود 
 برای ظریفتر کردن مکانیسم سرکوب و ستم 
 مورد استفاده همه جانبه قرار می گیرد.

  با 
خروج خروشان زنان از الکنیت تحمیلی در طول قرون، 
درست همین پدیده در پیش چشمان مان رخ می دهد.

  زنان 
 درست 
در 
اثنای پیکار ظاهری در راه رهایش (ایمانسیپاسیون) خویش، 
آب به آسیاب احیای سرمایه داری انسانغارتگر واپسین 
می ریزند 
و 
 بدین وسیله 
به 
تحکیم هر چه بیشتر وابستگی خویش 
مبادرت می ورزند.

 تجزیه و تحلیل این پیوند و عدم خیانت ضمنی به امر زنان، 
اصولا 
تنها و تنها 
از 
موضع مارکسیستی ـ دیالک تیکی 
امکان پذیر است.

  اما به ترتیب!



نظری به گذشته

  تصادفی نیست
 که 
اولین مبارزان سازمان یافته در راه احقاق حقوق زنان، 
در
 قرن نوزدهم،
 درست همزمان با تشکیل جنبش کارگری 
گام به صحنه می نهند.

 در 
جوار جنبش بورژوائی زنان 
که 
خواهان احقاق حق شرکت در انتخابات و برابرحقوقی در آموزش و پرورش اند، جنبش سوسیالیستی 
تشکیل می گردد.

 جنبش سوسیالیستی 
 با 
وقوف به این حقیقت امر
 تشکیل می شود 
که  
علت ستم بر زنان 
و
 ضمنا 
نه
 فقط
 بر زنان، 
در نظام جامعتی موجود  
نهفته است.

  به 
قول آگوست ببل، 
«مسئله احقاق برابرحقوقی زن و مرد 
 در  
چارچوب نظام دولتی و اجتماعی موجود 
نیست.
 
 این چیزی است 
که 
جنبش بورژوائی زنان 
 بر 
پرچم خویش 
نگاشته است.

  مسئله برای جنبش سوسیالیستی فراتر از این است.
 
 هدف جنبش سوسیالیستی زنان
  از 
میان برداشتن کلیه سدهائی
 است 
که
 به 
وابستگی انسانی به انسان دیگر 
و 
ضمنا 
به
 وابستگی جنسیتی به جنسیتی دیگر 
منجر می شوند.

  راه حل سوسیالیستی مسئله زنان 
 با 
راه حل سوسیالیستی مسئله جامعتی
 مطابقت می یابد.

  به همین دلیل، 
هرکس که خواهان حل همه جانبه مسئله زنان است، 
باید
 دست در دست با کسانی رود 
که
 حل مسئله جامعتی
را 
به
مثابه مسئله فرهنگی تمامت بشریت 
بر 
پرچم خویش
 نوشته اند.

  یعنی 
باید دست در دست با سوسیالیست ها برود.»

ادامه دارد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر