۱۳۹۷ آذر ۵, دوشنبه

«گفته» ها در ناگفته‌ ها، ای پخمه ها (۵)

 
محمدعلی عمویی 
 
مستند سیمرغ 
(ناگفته‌ های حزب توده)  
قسمت اول
تحلیلی 
از
 گاف سنگزاد 
 
گفته شد
که
هدف و آماج سران و سرداران حزب توده
از
تظاهر 
به
«تنبه» و «توبه» و «تسلیم»
 چیز دیگری است.
 
چیست؟
 
۱
البته
این خدمت استثنایی حزب توده
از طریق
اعلام علنی «تنبه» و «توبه» و «تسلیم»
چندان هم مهم نبوده و نیست.
 
چون
مردم قهرمان و ایثارگر ایران
یک تنه
طرفدار عنگلاب اسلامی خیلی خیلی شکوهمند
 و
 پیرو پیگیر رهبر آن روح الله خمینی اند.

حزب توده
به قول عمومی
در عمر ۴۲ ساله اش
حزبی دروغگو و ریاکار و مردم فریب بوده است.

آنچه عرضه می شود،
مصاحبه دسته جمعی (؟) سران و سرداران حزب توده = میزگردی برای بحث راجع به کردوکار منفی مادام العمر حزب توده
به نیت ادای دین خود به مردم
 است.
 
۲
البته
این خدمت استثنایی حزب توده
از طریق
اعلام علنی «تنبه» و «توبه» و «تسلیم»
چندان هم مهم نبوده و نیست.
 
اگر
واقعا
قضیه
از این قرار است،
پس
شکستن بی رحمانه و بی شرمانه پیران پرولتاریا،
شقه شقه کردن بخشی از آنان
و
طعمه ددان درنده خاوران کردن آنان
و 
واداشتن بخش دیگری از آنان
 به
 ابراز ندامت و نشان دادن «تنبه» و «توبه» و «تسلیم»
از
 بلندترین مناره های طویله اسلامی
برای چیست؟
 
۳
چون
مردم قهرمان و ایثارگر ایران
یک تنه
طرفدار عنگلاب اسلامی خیلی خیلی شکوهمند
 و
 پیرو پیگیر رهبر آن روح الله خمینی اند.
 
این دلیل عمویی
نه
دال بر صحت عملیات جنایت آمیز طبقه حاکمه،
بلکه
درست
بر عکس.
 
دال
بر
ترس عظیم آن 
از
حزب توده 
است.
 
کسی
که
از
حمایت مردم قهرـ بان و ایثارگر ایران
برخوردار باشد،
چه نیازی به اعدام اعضای حزبی بی خطر و بی زیان و ضرر
و
از تل آتش عبور دادن سیاوشان پارسای آن دارد؟
 
این سخنان عمویی 
ژرف تر از آنند که می نمایند.
 
این سخنان عمویی و بقیه 
به طرز کلکتیو (دسته جمعی)
دقیقا
 فرمولبندی شده اند.
 
حتی
اغتشاش در فرمولبندی این اعترافات 
عمدی اند.
 
این سخنان عمویی 
پارادوکس واره 
 اند.
 
ما
هنوز این «مصابحه ها» را نشنیده ایم.
 
ذره ذره 
می شنویم و ذره ذره مورد تأمل قرار می دهیم.
 
ولی مفاهیم اصلی در این سخنان عمویی
 مثلا
همین مفهوم مذهبی «ایثار»
در سخنان احسان طبری هم تکرار می شوند.

این
بدان معنی است
که
این «مصابحه ها»
مبتنی بر برنامه ای سنجیده، اندیشیده و حساب شده
صورت می گیرند.

۴
حزب توده
به قول عمویی
در عمر ۴۲ ساله اش
حزبی دروغگو و ریاکار و مردم فریب بوده است.
 
آره.
بر منکرش صد لعنت.
 
اعضای حزب توده
حتی
قبلا
در
دوره وحدت شیخ و شاه
تحت شکنجه های غیر قابل تصور و تحمل
قرار گرفته اند.
رسوا شده اند.
به طور دسته جمعی اعدام و تیرباران شده اند.
 
بخش اعظم آنان همرزمان سلحشور محمد علی عمویی بوده اند.
بسان عمویی
تجسم (جسمیت یابی) پهلوانان اسطوره ای و افسانه ای بوده اند.

کدام عقل ذلیل سلیم
می پذیرد
که
سران و سرداران حزبی
را
به 
جرم دروغگویی، ریاکاری و مردم فریبی
به صلابه کشند؟
 
در تمامت سخنان عمویی
کمترین اثری از ندامت نیست.
 
در ورای این اعترافات بی بنیاد 
چیست؟
 
۵
آنچه عرضه می شود،
مصاحبه دسته جمعی (؟) سران و سرداران حزب توده = میزگردی برای بحث راجع به کردوکار منفی مادام العمر حزب توده
به نیت ادای دین خود به مردم
 است.
  
هدف و آماج سران و سرداران توده
از 
شرکت داوطلبانه
افشای کردوکار منفی حزب توده است
که
به معنی ادای دین به مردم است.
 
واقعا؟
 
 ابراز ندامت و نشان دادن «تنبه» و «توبه» و «تسلیم»
از
 بلندترین مناره های طویله اسلامی
چرا و به چه دلیل
باید 
ادای دین به توده باشد؟
 
حزب توده
هر چه باشد
چه زیبا و چه زشت
پروردگاری
جز
توده
نداشته، ندارد و نخواهد داشت.
 
توده
باید شرم کند
که
حزبی  
دروغگو، ریاکار و مردم فریب (؟)
پرورده است
و
نه
حزبی راستگو، رو راست، صادق، بی ریا و روشنگر.
 
سؤال خود را تکرار می کنیم:
در ورای این اعترافات بی بنیاد 
چه حقیقت امری
نهفته است؟
 
ادامه دارد.
 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر