برگردان
۱۰
· انجمن های کارگری بخشا با یکدیگر متحد شدند و به عنوان مثال به تشکیل سازمان «برادری کارگران» موفق گشتند و به غلبه بر امر و نهی های عوامفریبانه بورژوایی و خرده بورژوایی آغاز کردند و تحت تأثیر «روزنامه راینی نوین» که کارل مارکس از نویسندگانش بود، به تشکیل حزب طبقه کارگر پرداختند.
۱۱
· انجمن های کارگری پس از شکست انقلاب (۱۸۴۸ ـ ۱۸۴۹) توسط ارتجاع عمدتا سرکوب شدند.
· ولی از سال ۱۸۶۰ دوباره رشد نوینی آغاز کردند.
۱۲
· بخشی از انجمن های کارگری که به صورت خودپو تشکیل شده بودند، با بخش دیگری از انجمن های کارگری که توسط بورژوازی تأسیس یافته بودند، تا بتوانند کارگران را به لحاظ ایده ئولوژیکی تحت تأثیر قرار دهند، با هم متحد شدند و شالوده جنبش توده ای مستقل گردنده طبقه کارگر آلمان را پدید آوردند.
۱۳
· در سال ۱۸۶۳ اقلیتی مترقی از انجمن های کارگری در شهر لایپزیگ به تأسیس انجمن کارگری عمومی آلمان نایل آمدند.
· مراجعه کنید به لاسالیانیسم
۱۴
· در همان سال (۱۸۶۳)، اتحادیه انجمن های کارگری آلمان تشکیل یافت که نخست نماینده انجمن های کارگری تحت نفوذ بورژوازی بود.
۱۵
· در چارچوب این اتحادیه، رهایش ایده ئولوژیکی و سیاسی انجمن های کارگری صورت گرفت.
۱۶
· در سال ۱۸۶۹ از همین اتحادیه، حزب کارگری سوسیال ـ دموکرات آلمان سربرکشید.
· مراجعه کنید به حزب ایزناخر
۱۷
· با تأسیس حزب کارگری سوسیال ـ دموکرات آلمان، انجمن های کارگری آلمان به لحاظ تاریخی جان سالم از مهلکه به در بردند.
۱۸
· در دوران خفقان و سرکوب موسوم به «قانون سوسیالیست ها» انجمن های کارگری به عنوان سازمان های مستور حزب منحله و ممنوع کارگری سوسیال ـ دموکرات آلمان عمل می کردند.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر