فصل سوم
شرایط تاریخی آغازین قدرت (حکومت) شوراها
۱
· تاریخ انقلاب روسیه حاکی از آن است که شرایط سیاسی برای تحول بنیادی جامعه تحت رهبری مارکسیست ها، حتما نباید با پیش شرط های اقتصادی یک سیستم سرمایه داری رشد یافته منطبق باشد.
۲
· انقلاب روسیه با انتظارات بنیانگذاران سوسیالیسم علمی از نقطه نظرهای زیر در تضاد قرار داشت:
الف
۱
· انقلاب روسیه نه در یک کشور به لحاظ اقتصادی توسعه یافته، بلکه در یک کشور به لحاظ اقتصادی عقب مانده صورت گرفت و همانطور که لنین اعلام داشت، سیستم سرمایه داری جهانی در «سست ترین حلقه زنجیرش» از هم گسیخت.
۲
· انقلاب روسیه تنها ماند.
۳
· همه می دانیم که لنین چه امید سوزانی به پیروی کشورهای دیگر و قبل از همه آلمان، از انقلاب اکتبر داشت.
۴
· او در سال طوفانی ۱۹۰۵ میلادی نوشته بود که هر فرد انقلابی «آرزو دارد» که انقلاب روسیه «نه فقط به عقب نشینی قدرتمندان، بلکه به سرنگونی کامل آنان منجر شود.
۵
· اما اگر چنین شود، آنگاه آتش انقلابی، اروپا را فراخواهد گرفت.
۶
· کارگران اروپائی که تحت ستم ارتجاع بورژوائی به سر می برند، به نوبه خود برخواهند خاست و به ما نشان خواهند داد که «تحقق انقلاب از چه قرار است.»
۷
· آنگاه توسعه انقلابی اروپا بر روسیه تأثیر متقابل خواهد گذاشت و از دوران انقلابی چندین ساله، دوران انقلابی چندین دهه سر بر خواهد کشید.»
· (ولادیمیر لنین، «مجموعه آثار»، جلد ۸، ص ۲۸۰)
ب
۱
· لنین در سال ۱۹۱۷ میلادی نیز امیدوار بود که «انتقال قدرت دولتی به دست پرولتاریا آغاز پیدایش شکافی در جبهه منافع سرمایه در مقیاس جهانی خواهد بود.»
· (لنین،«مجموعه آثار»، جلد ۱۴، ص ۵۲)
۲
· او علاوه بر این، انتظار داشت که روسیه پس از پیروزی انقلاب پرولتری در یک و یا چند کشور پیشرفته دیگر، دیگر نه به مثابه کشور نمونه ـ به معنای «سوسیالیستی» آن ـ بلکه کماکان، به مثابه یک کشور عقب مانده تلقی خواهد شد.
· (لنین،«مجموعه آثار»، جلد ۳۱، ص ۵)
۳
· لنین در سخنرانی اش، پیرامون اوضاع بین المللی (۸ نوآمبر ۱۹۱۸ میلادی) گفت:
· «این مسئله که ما تا چه حدی به گسترش انقلاب در کشورهای دیگر نایل خواهیم آمد و این مسئله که ما تا چه حدی توان مقاومت در مقابل امپریالیسم را خواهیم داشت، به مسئله اصلی انقلاب بدل شده است.»
۴
· لنین با امیدی سرشار از خوشبینی می گوید که «ما به انقلاب پرولتری، هرگز به اندازه کنونی، نزدیک نبوده ایم.»
· (لنین،«مجموعه آثار»، جلد ۲۸، ص ۱۴۵، ۱۵۵)
۵
· دلیل تأسیس بین الملل سوم کمونیستی در سال ۱۹۱۹ میلادی را نیز باید در این انتظارات جستجو کرد.
۶
· پافشاری تروتسکی به «انقلاب مداوم» در سال های بعد و در شرایط جهانی تغییر یافته، حاکی از سخت گشتن اندیشه ارتدوکسی است، که زمانش گذشته است.
۷
· اندیشه استالین، مبنی بر «ساختمان سوسیالیسم در یک کشور واحد»، اندیشه ای که از لنین به ارث برده بود، بر خلاف اندیشه تروتسکی، نتیجه ضرور ناشی از نظریه «امکان پیروزی انقلاب در یک کشور واحد» بود.
۸
· تئوری لنینی «توسعه ناهمگون» کشورهای سرمایه داری جهانی (که اکنون بخش لاینفک مواد آموزشی احزاب کمونیستی را تشکیل می دهد)، در زمینه گذار همزمان کشورهای منفرد به نظام اجتماعی نوین، فرم های این گذار و توسعه انواع جدیدی از جوامع «سوسیالیستی» و غیره از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
۹
· لنین حتی در سال ۱۹۱۵، با پیشگوئی حوادث ۱۹۱۷ می نویسد:
الف
· «توسعه اقتصادی و سیاسی ناهمگون یکی از قوانین بی قید و شرط کاپیتالیسم محسوب می شود.
ب
· از این حقیقت امر می توان نتیجه گرفت که پیروزی سوسیالیسم، نخست در تعداد انگشت شماری از کشورهای سرمایه داری و یا حتی در یک کشور واحد امکان پذیر است.»
· (لنین، «مجموعه آثار»، جلد ۱۱، ص ۳۴۵)
۱۰
· بعد از اینکه دود باروت جنگ و شورش ها و جنگ های داخلی در اروپا فرو نشست، معلوم شد که قدرت شوراها می بایستی تحت شرایطی تحکیم شود، که از انتظارات مارکسیسم کلاسیک فرسنگ ها فاصله دارد.
۱۱
· قدرت شوراها از همان آغاز تشیکلش به انزوای جهانی ـ سیاسی رانده شد و با مداخله قدرت های بیگانه در جنگ داخلی روسیه، رهبران شوروی خود را با «که بر که» تاریخی بی رحمانه ای مواجه دیدند، که لنین پیشاپیش خاطرنشان شده بود:
الف
· «یا باید به نابودی تن در داد و یا باید کشور خود را ـ به لحاظ اقتصادی نیز ـ به سطح کشورهای پیشرفته رساند و از آنها جلو زد.
ب
· یا باید به نابودی تن در داد و یا باید با تمام توان خویش به پیش تاخت.
پ
· در تاریخ آلترناتیو دیگری برای این مسئله وجود ندارد.»
· (لنین، «مجموعه آثار»، جلد ۱۵، ص ۳۷۵)
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر