پروفسور دکتر مانفرد بور
برگردان
شین میم شین
۱
· ابن رشدیسم فلسفه پانته ئیستی ـ ماتریالیستی ـ ضد تئولوژیکی (ضد فقهی) است که در قرن دوازدهم میلادی از سوی متفکری عرب بنام ابن رشد توسعه داده شده و در قرون وسطای اروپا ـ به ویژه در قرون ۱۳ و ۱۴ میلادی ـ تأثیر بزرگی به جا نهاده است.
۲
· ابن رشدیسم در ادامه آموزه های ابن سینا و در پیوند و جدال با ارسطوئیسم به وجود آمده و ارسطوئیسم را به طور پانته ئیستی ـ ماتریالیستی تفسیر کرده و توسعه داده است.
۳
· نکات اصلی ابن رشدیسم به شرح زیرند:
الف
· غلبه بر دوئالیسم ارسطوئی ماده (محتوا) و فرم
ب
· آموزه مربوط به «هوش اکتیو» (خرد نوعی) که همه انسانها در آن سهیم اند
پ
· جداسازی قطعی علم از عقیده.
۴
· ابن رشدیسم محور اصلی تفکر ماتریالیستی، ضد تئولوژیکی (و انتقاد از مذهب) در قرون وسطی بود و گشتاور مهم ایدئولوژی اپوزیسیون ضد فئودالی ـ بورژوائی آغازین را تشکیل می داد.
۵
· ابن رشدیسم در وهله اول از سوی متفکران ضد کلیسا، ضد پاپ و مخالف تعالیم رسمی کلیسا پذیرفته و نمایندگی می شد:
الف
· در فرانسه از سوی مکتب شارتر و مکتب سیگر فون برابانت.
ب
· در آلمان از سوی مایستر، اکهارت، یوهانس فون اشترنگاسه، دیتریش فون فرایبرگ، مارسیلیوس فون پادوا، یوهانس فون یاندون.
پ
· و در ایتالیا.
· مراجعه کنید به فلسفه عرب.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر