جینا روک پاکوبرگردان میم حجری
• با شکوه ترین جاده ای که جادوگر کوچک در عمر خود دیده بود، جاده درختان سیب بود.
• ساعات متوالی در جاده درختان سیب پیش می رفت و وقتی باد درخت ها را تاب می داد، یکی از سیب ها پائین می افتاد و جادوگر کوچک برمی داشت و می خورد.
• تا اینکه جاده درختان سیب به روستائی منتهی شد.
• «روستای زیبائی دارید، شما!»، جادوگر کوچک به آدم ها گفت.
• آدم ها ـ اما ـ نا خشنود بودند.
• «ما از روستا خوش مان نمی آید»، روستائیان غرغرکنان می گفتند.
• «همه چیز باید عوض شود و طور دیگر گردد.»
• «اسب ها به کندی راه می روند»، یکی از آنها به شکوه گفت.
• «درخت ها بسیار بلند اند»، یکی دیگر گفت.
• «خانه ها همیشه در محوطه واحدی ساخته می شوند»، یکی دیگر به شکوه گفت.
• بعضی ها از بزرگی گربه ها و کوچکی موش ها شکوه داشتند.
• جادوگر کوچک تصمیم گرفت که اوضاع را عوض کند.
• عصای جادویش را بیرون آورد و به جادوگری آغاز کرد.
• «اجی مجی لاترجی»، گفت و اسب ها شش پا شدند.
• خانه ها متحرک شدند و توانستند با باد از جائی به جائی دیگر کوچ کنند.
• درخت ها کوچکتر شدند، به کوچکی تاک شدند.
• موش ها بزرگ و بزرگتر شدند و گربه ها کوچک و کوچکتر، آن سان می توانستند، خود را در سایه گل مروارید پنهان کنند.
• آدم ها کف زدند و خوشحال شدند.
• اما وقتی خواستند که اسب ها را به درشکه ببندند، قادر به گرفتن آنها نشدند.
• اسب های شش پا به سرعت باد می دویدند و گرفتن شان کار آسانی نبود.
• زن ها هم بر سر خانه ها با یکدیگر به دعوا پرداختند.
• چون خانه ها متحرک بودند، مرتب جا عوض می کردند و آدم ها خانه خود را پیدا نمی کردند.
• بچه ها اکنون دست شان به سیب ها می رسید و آنقدر سیب می خوردند که دل شان درد می گرفت.
• موش ها می گریستند، چون بزرگتر بودند و نمی توانستند وارد خانه های شان شوند.
• گربه های بسیار کوچک از پرنده ها هراس داشتند و همه اوقات، چشم شان را می بستند.
• گربه ها فکر می کنند، که اگر چشم شان را ببندند، برای دیگران نا مرئی می شوند.
• «جادوگر کوچک به داد ما برس!»، آدم ها به جادوگر کوچک گفتند.
• «این طوری نمی شود زندگی کرد.»
• جادوگر کوچک بار دیگر جادو را بی اثر کرد.
• خانه ها دو باره ساکن ماندند، درخت ها رشد کردند و بلندتر شدند، اسب ها دو باره چهارپا شدند، گربه ها هیئت پیشین را به خود گرفتند و موش ها دوباره کوچک شدند.
• مردم روستا از این روز به بعد راضی و خشنودند و چیزها را ـ آنطور که هستند ـ می پسندند:
• خانه ها را ساکن، اسب ها را چهارپا، گربه ها را بزرگ و موش ها را کوچک.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر