۱۳۹۰ اردیبهشت ۱۶, جمعه

دیالک تیک آگاهی و خودپوئی (2) (پایان)

انسان به مثابه سرور تکنولوژی و نه برده آن
اثری از آلفارو سیکوه ئیروز

آگاهی
ضد خودپوئی (خود به خودی)

پروفسور ولفگانگ پطر ایش هورن
برگردان شین میم شین

• مقوله «آگاهی»، مفهومی است، که به تئوری اجتماعی مارکسیسم ـ لنینیسم تعلق دارد و بیانگر کیفیت تمام ـ اجتماعی بنیادی عمل افراد، گروه ها و طبقات اجتماعی و یا روندهای ناشی از آن است.

• عمل فردی و یا دسته جمعی (و یا روند اجتماعی) را زمانی آگاهانه می نامیم که با آگاهی نسبت به تأثیرات دوربرد اجتماعی و تاریخی اساسی خود همراه باشد، در تعیین هدف و سازماندهی، قصد تحقق بخشیدن به این تأثیرات را داشته باشد و روی هم رفته، به انجام آن نیز نایل آید.

• اگرچه جنبش های طبقاتی در قرن های قبل، در مراحل انقلابی خود، دارای عناصری از آگاهی بوده اند، اما تحول اجتماعی در خطوط اصلی خود خودپو بوده است.

• آگاهی برای طبقه کارگر، در مبارزه برای انجام رسالت تاریخی خویش، یک ضرورت تاریخی اجتناب ناپذیر است.

• آگاهی نیروی محرکه تعیین کننده این مبارزه است.

• لنین «توده کارگران و دهقانان را، آگاهی و سازماندهی آنان را» به مثابه «مهمترین سرچشمه قدرت» در مبارزه برای ساختمان جامعه سوسیالیستی می نامید.

• مرکز این سرچشمه قدرت، عبارت است از رهبری طبقه کارگر بوسیله حزب مارکسیستی ـ لنینیستی.

• ماهیت این آگاهی ـ قبل از همه ـ در عوامل زیرین نهفته است:

1

• در شعور طبقاتی.

2

• در اقناع طبقه کارگر به رسالت تاریخی ـ جهانی خود (که تنها بوسیله حزبی می تواند صورت گیرد، که مسلط بر مارکسیسم ـ لنینیسم باشد و مبارزه خستگی ناپذیری را در اشاعه ایدئولوژی سوسیالیستی میان توده های زحمتکش رهبری کند.)

3

• در استفاده از تئوری مارکسیسم ـ لنینیسم به مثابه راهنمای عمل، یعنی تدوین برنامه انقلابی، انترناسیونالیستی و مبتنی بر پیش بینی ، تدوین تاکتیک مبارزه طبقاتی منضبط و انعطاف پذیر.

4

• در توسعه و تحکیم سازمان های رزمنده طبقه کارگر، که در رأس آنها حزب مارکسیستی ـ لنینیستی قرار دارد و دولت سوسیالیستی را نیز شامل می شود.

5

• در ترویج انضباط سوسیالیستی، قاطعیت، پیگیری و آماجگرائی متناسب با این سازمان ها.

6

• در توسعه و تکامل رهبری علمی سازمان های سیاسی و دولتی طبقه کارگر و طبقات متحد با آن و توده های دمکراتیک در پرتو قوانین اساسی مارکسیسم ـ لنینیسم.

آگاهی سوسیالیستی

• آگاهی سوسیالیستی به معنی توسعه نیروهای خلاق تاریخی خلق زحمتکش است.
• آگاهی سوسیالیستی وسیله تعیین کننده و نیروی محرکه تعیین کننده برای برقراری و توسعه آگاهانه حاکمیت زحمتکشان بر حیات اجتماعی خویش است که تنها بر مبنای قوانین اساسی علمی و بر مبنای سازماندهی آگاهانه و دسته جمعی می تواند تحقق یابد.

• حاکمیت آگاهانه، اما به معنی آزادی است، به معنی آزادی اجتماعی و آزادی فردی است.

• زیرا آزادی فردی، تنها با توسعه همه جانبه استعدادهای فردی و با به خدمت گرفتن آنها در همبود سوسیالیستی انسان ها می تواند وجود داشته باشد.

• گذار از خودپوئی (که توسعه تاریخی جامعه بشری را در گذشته تحت تسلط خود داشته) به آگاهی (که شاخص توسعه اجتماعی در جامعه سوسیالیستی است) بخش ماهوی گذار بشریت از «عالم ضرورت» به «عالم آزادی» است. (انگلس)

• اعتلای مداوم آگاهی توده ها از وظایف تعیین کننده حزب طبقه کارگر و از اهداف اصلی کردوکار نظری و عملی به معنای مارکسیستی آن است.

• امروزه، به دلایل زیر هم امکان و هم ضرورت اعتلای آگاهی سوسیالیستی به درجه بالاتر وجود دارد:

1

• چون اولا امپریالیسم حملات خود را بر ضد آگاهی سوسیالیستی، بر ضد نقش رهبری حزب مارکسیستی ـ لنینیستی و ایدئولوژی آن و بر ضد وحدت حزب ـ طبقه ـ توده تشدید کرده است.

2

• ثانیا ساختمان جامعه سوسیالیستی پیشرفته ایجاب می کند، که برنامه ریزی دولتی بر مبنای پیش بینی علمی، همراه با شکوفائی ابتکار عمل زحمتکشان توسعه یابد.

3

• ثالثا جنبش کمونیستی ـ بطور کلی ـ وظیفه دارد، که تحت شرایط عصر کنونی، استراتژی مبارزه کمونیست ها را در کشورهای سوسیالیستی، سرمایه داری و در ممالک آزاد شده از قید استعمار تدوین و ترویج کند، که متکی بر پیش بینی روندهای اصلی انقلاب جهانی باشد.

4

• رابعا توسعه علوم مدرن، وسایل علمی متنوعی (سیبرنتیک، پژوهش عملیاتی، بررسی داتاهای الکترونیکی) را در اختیار انسان ها قرار می دهد که امکان اعتلای فعالیت رهبری را بر مبنای دموکراسی سوسیالیستی و لذا آگاهی سوسیالیستی پدید می آورد.

• مراجعه کنید به خودپوئی و شعور


پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر